آداب و رسوم عجیب سال نو در سراسر جهان; از پریدن به داخل اقیانوس تا ذوب شدن سرب

انرژی منفی را در یک سطل آب جمع کنید و آن را دور بریزید. اگر در سال جدید زنگ خانه را به صدا درآورید، باید بپرید. سرب مذاب را در آب سرد بریزید تا حدس بزنید که در سال آینده چه اتفاقاتی در انتظار شماست. همه چیز باید گرد باشد، حتی میوه هایی که می خورید. در شب سال نو باید یک چمدان خالی بردارید و در شهر قدم بزنید تا سالی پر از سفر و تجربه های هیجان انگیز داشته باشید. اینها تنها بخشی از آداب و رسوم عجیب مردم از سراسر جهان در سال نو است.

با نزدیک شدن به نوروز باستانی ایران و چندین کشور آسیای میانه، این گزارش نگاهی دارد به آداب و رسوم و مراسم عجیب و غریب کشورهای جهان در سال نو که هر کدام ریشه در فرهنگ و مذهب سنتی کشورها دارد. که در نهایت قبض نشانه طلب خیر و فضل از خداوند و آرزوی خیر در سال جدید است.

از خانه تکانی تا شنا در آب سرد در اسکاتلند

اسکاتلند جشن سال نوی خود را با هجوم سه روزه آغاز می کند. از ۳۰ دسامبر، جشن ها با یک راهپیمایی با شمع آغاز می شود که در آن مردم محلی و بازدیدکنندگان به طور یکسان از خیابان های تاریخی عبور می کنند و رودخانه ای از نور ایجاد می کنند. یکی از سنت های مهم سال نو اسکاتلند نظافت منزل است که در اصل نظافتی جدی از کمدها تا درب ورودی با تاکید بر شومینه است تا تمام خاکسترهای قدیمی پاک شده و شومینه کاملا روشن شود. در برخی از مناطق کشور در ۳۰ دسامبر، مردم محلی تیرهای گلوله آتشین را به رهبری طبل‌زنان در خیابان‌ها حمل می‌کنند. جشن سال نو در این کشور با شنا در آب سرد به پایان می رسد.

۱۲ ثانیه سکوت قبل از نیمه شب در روسیه

روس‌ها مهم‌ترین رویدادهای سال گذشته را در لحظات نزدیک به نیمه‌شب در سکوت به یاد می‌آورند و از ۱۲ ثانیه سکوت برای آرزو کردن استفاده می‌کنند. در نیمه شب روز سال نو، دانمارکی ها از صندلی یا کاناپه خود بیرون می پرند و به معنای واقعی کلمه به سال جدید می پرند. اگر این کار را انجام دهند، خوش شانسی و اگر ندهند بدشانسی به ارمغان می آورند، بنابراین اگر در سال نو زنگ خانه ای را در دانمارک زدید، حتما بپرید.

در فیلیپین همه چیز گرد است، از بشقاب ها گرفته تا لباس های خال خالی

ایرلندی ها چندین سنت در سال نو دارند، مانند آویزان کردن نان به دیوارهای بیرونی خانه برای دفع بدشانسی و ارواح شیطانی و شروع سال نو با خانه ای تمیز. اما یکی از معروف ترین آنها قرار دادن یک بشقاب اضافی روی میز شام برای عزیزان از دست رفته در سال قبل است. مردم فیلیپین دایره را نماد شکوفایی می دانند و معتقدند که پوشیدن لباس های دایره ای مانند خال خالی یا پولک دار در سال نو باعث رفاه و خوش شانسی می شود. همچنین خوردن میوه های گرد مانند پرتقال، هندوانه و انگور رایج است. یکی دیگر از سرگرمی های کودکان این است که ساعت ۱۲ شب تا آنجا که ممکن است بپرند، زیرا معتقدند این کار باعث بلندتر شدن آنها در سال جدید می شود.

از پریدن در اقیانوس با لباس سفید گرفته تا قدم زدن با یک چمدان خالی

پوشیدن سفید در شب سال نو از دیرباز یک سنت ریشه دار در آفریقا بوده است. در برزیل، جشنی در آن شب برگزار می‌شود که زمانی به اوج می‌رسد که هرکس لباس سفید پوشیده است، دقیقاً نیمه‌شب به داخل آب می‌رود تا از روی هفت موج بپرد. هر موج و موج نشان دهنده درخواست متفاوتی است که آنها از خداوند دارند و در واقع تصمیمات خود را برای سال جدید بیان می کنند.
طبق یک سنت قدیمی مکزیکی، مردم در شب سال نو یک چمدان خالی نگه می دارند تا سالی پر از سفر و تجربه های جدید داشته باشند. چندین کشور دیگر آمریکای لاتین نیز سنت مشابهی دارند که در آن مردم با یک چمدان خالی راه می روند یا آن را در وسط اتاق قرار می دهند و دور آن قدم می زنند.

ژاپنی ها و در آغاز سال جدید نودل را به افراد کم اقبال اهدا می کنند

در سرزمین طلوع خورشید، آغاز سال نو را می توان با تمرین هاتسوهینوده همراه کرد که می توان از آن به عنوان دعوتی از مردم محلی و بازدیدکنندگان برای استقبال از طلوع سال نو با مشاهده اولین طلوع خورشید یاد کرد. اعتقاد بر این است که مردم خوش شانسی را به همراه دارند، مردم زود از خواب بیدار می شوند و در سواحل یا تپه ها جمع می شوند تا به طور نمادین سالی پر رونق را جذب کنند. پس از هاتسوهینوده، میلیون ها نفر برای سه روز آینده از معابد و زیارتگاه ها دیدن می کنند که یکی از آنها فوشیمی ایناری تایشو در کیوتو است. سنت دیگری که بر خوردن نودل سوبا در یک کاسه داغ تمرکز دارد به دوره کاماکورا برمی گردد. این سنت، که شامل یک عمل مهربانانه در یک معبد بودایی در توزیع برنج اسپاگتی به افراد کم‌بخت است، نشان‌دهنده انحراف واقعی از سال قدیم است.

انرژی منفی را در یک سطل آب جمع کنید و دور بیندازید

در کوبا، مردم به طور نمادین تمام انرژی منفی سال گذشته را جمع آوری می کنند و آن را از درب ورودی بیرون می اندازند. دیدن پرتاب سطل های پر از آب کثیف از خانه ها در طول شمارش معکوس تا نیمه شب، یک منظره رایج در این کشور است. پوداریکو، یک سنت یونانی سال نو، می تواند به عنوان مجموعه ای از آیین های نمادین شامل انار تعریف شود – نمادی از شانس، رفاه و باروری. طبق سنت یونانی، خانواده ها قبل از تعطیلات، انارهایی را به درب خانه آویزان می کنند که آن را نشانه اقبال، کامیابی و باروری می دانند. سپس قبل از نیمه شب روز سال نو، تمام چراغ ها را خاموش می کنند و خانه را خاموش می کنند تا فرد خوش شانسی با پای راست وارد خانه شود و شادی را برای خانواده به ارمغان بیاورد. دومی اناری را در دست راستش می گیرد و در را با آن می کوبد تا ببیند چقدر خوش شانس است، هر چه دانه های آبدارتر بریزند، سال جدید برایش بهتر خواهد بود.

ذوب سرب و پیش بینی سال جدید

در بسیاری از کشورهای آلمانی زبان اروپا، و همچنین در فنلاند، بلغارستان، جمهوری چک و ترکیه، مرسوم است که قطعات کوچک سرب را گرم می کنند، سپس آنها را در آب سرد می ریزند و بر اساس شکل هایی که برای سال جدید پیش بینی می کنند. ظاهر شدن.شکل به عنوان مثال، اگر یک توپ تشکیل شود، شانس در خانه شما را زده است. امروزه بسته های حاوی ذوب اسپند (به جای سرب) در کشورهای آلمانی زبان فروخته می شود.
آلمانی ها علاقه عجیبی به تزیین خانه های خود در شب کریسمس دارند و از آنجایی که بسیاری از خانه های آلمانی دارای پنجره ها و تزئینات چوبی هستند، تزئینات کریسمس در این کشور با سایر کشورهای اروپایی متفاوت است. شمع های برقی و نقاشی های رنگارنگ که از هر قسمت از خانه آویزان شده اند منظره زیبایی را خلق می کنند. جادوی بازارهای کریسمس در آلمان به بسیاری از کشورها و قاره های دیگر سرایت کرده است. با این حال، منشاء بازارهای کریسمس را می توان به آلمان و قرون وسطی ردیابی کرد. هر ساله بیش از هزار بازار کریسمس در سراسر آلمان برگزار می شود. جذابیت و زیبایی این بازارها یکی از دلایل جذب گردشگران به این کشور است. در این بازارها صنایع دستی، تزئینات کریسمس، غذاهای سنتی مانند سوسیس کبابی، قارچ سرخ شده و ماهی سرخ شده نیز به فروش می رسد. شهر نورنبرگ آلمان مشهورترین بازار کریسمس در آلمان را دارد. این بازار از غرفه های زیادی تشکیل شده است که در آن می توانید انواع شیرینی های محلی، توپ های شیشه ای رنگارنگ و زیبا را خریداری کنید. فرشته‌های کریسمس نیز یکی از محبوب‌ترین زیورآلاتی هستند که می‌توان در بازار نورنبرگ خریداری کرد. آلمانی ها این فرشتگان را که معمولاً از چوب ساخته شده اند، روی درختان کریسمس و اطراف خانه هایشان می گذارند.

مراسم نوروزی؛ از ایران و آذربایجان تا تانزانیا

یک روز جدید یا نوروز، می توان تولد دوباره طبیعت را توصیف کرد. احیای زمین با پایان زمستان. در برخی فرهنگ ها، نوروز یک جشن باستانی است که نشانه فرا رسیدن بهار است. مراسمی که در بخش هایی از خاورمیانه، جنوب آسیا، بالکان و شرق آفریقا جشن گرفته می شود. قدمت نوروز به ۳ هزار سال پیش برمی‌گردد و از آیین‌های باستانی ایرانیان زرتشتی است. تقویم زرتشتی بر اساس فصول است و نوروز یا روز نو به عنوان آغاز فصل بهار جشن گرفته می شود. سال نو ایرانی معمولاً با ایران همراه است، اما نوروز در کشورهای دیگر از جمله افغانستان، کشورهای آسیای مرکزی و جنوبی، در میان کردهای خاورمیانه و حتی در بخش‌هایی از بالکان و جزایر تانزانیا جشن گرفته می‌شود. نکته زیبایی که در مورد نوروز می توان گفت این است که با وجود همه تغییرات در طول سال ها و تفاوت های منطقه ای، جشن نوروز همیشه حامل پیام تولد دوباره و شکوفایی است. از سوی دیگر، نوروز در آیین زرتشتی یک جشن مذهبی است. نوروز یک روز مهم برای مسلمانان است. امام جعفر صادق (ع) مسلمانان را تشویق می کند که نوروز را با یاد خدا جشن بگیرند. معمولاً کسانی که قبل از رسیدن بهار نوروز را جشن می گیرند، به استقبال بهار و این جشن بهاری خانه تکانی می پردازند. شیرینی و غذاهای مختلف می پزند و برای پذیرایی از مهمانان نوروزی آماده می شوند.

وقتی بدی های سال را باید در تپه های آتش سوزاند و خاموش کرد

نوروز یک جشن ملی بزرگ در جمهوری آذربایجان است که با موسیقی و آتش بازی همراه است. آذری ها چند روز مانده به شروع سال نو شروع به جمع آوری هیزم و آتش زدن می کنند و بعد از خاموش شدن آن از روی آن می پرند تا همه بدی های سال گذشته را بسوزانند و سال خوبی داشته باشند. نوروز در آذربایجان نیز یک جشن غذا است. نوروز در جوامع آذری گرجستان نیز جشن گرفته می شود. مراسم سنتی انجام می شود و جوانان سوار بر اسب در خیابان ها می پردازند و مبارزه می کنند. ارمنستان جشن های اوایل بهار مشابه آذربایجان و گرجستان دارد که شامل آتش بازی، رقص و بازی های آبی می شود. در تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان، نوروز به عنوان یک جشن عمومی بزرگ در نظر گرفته می شود و همچنین به عنوان بخشی از فرهنگ آسیای مرکزی در جوامع ترک یا فارس در غرب چین، به ویژه در استان سین کیانگ معروف به ترکستان شرقی جشن گرفته می شود. در آلبانی و کوزوو، روز سلطان نوروز یک جشن ملی است که با صوفیه بکتاشی مرتبط است. نوروز در آلبانی برای همگان عزیز و محترم است و مربوط به اعتقادات مذهبی مردم است. صوفیان آلبانی عید نوروز را جشن میلاد حضرت علی (ع) می شناسند.

جشن نوروز با مبارزه نمادین با ساقه درخت موز

در میان تمام کشورهایی که نوروز را جشن می گیرند، احتمالا تانزانیا کمتر شناخته شده است. حدود هزار سال پیش گروهی از ایرانیان شیراز به جزیره زنگبار در سواحل تانزانیا مهاجرت کردند. این مهاجرت با افزایش ارتباطات در سراسر خلیج فارس افزایش یافت. وقتی شیرازی ها به زنگبار رفتند نوروز را با خود بردند. با گذشت زمان، این جشن به عنوان Mwaka Kogwa پذیرفته شد و مانند تعطیلات کریسمس، نوروز با سنت های خاص خود جشن گرفته می شود. معروف ترین سنت موکا کوگوا در روستای ماکوندوشی اتفاق می افتد. در آنجا، مردان از ساقه موز برای نبرد نمادین استفاده می کنند تا نارضایتی های سال قبل را برطرف کنند.

خوردن ۱۲ قاشق عدس برای خوش شانسی در نیمه شب روز سال نو

صرف نظر از نوروز و کشورهایی که سال نو را با آغاز بهار جشن می گیرند، جشن های سال نو در کشورهای مختلف معمولا با آتش بازی، آلات موسیقی و کارناوال های شهری جشن گرفته می شود، اما هر ملتی با فرهنگ ها و آداب و رسوم متفاوت به استقبال سال نو می پردازد. برخی از کشورها سنت های جالبی دارند. در سراسر جهان، سال نو را با صرف غذا در کنار دوستان و خانواده جشن می گیرند و در برخی کشورها این رویداد را به طور خاص با خوردن غذاهای خوش شانس جشن می گیرند. به عنوان مثال، اسپانیا، پرتغال و اکثر کشورهای آمریکای لاتین مانند کلمبیا در سال جدید ۱۲ انگور یا کشمش می خورند و در ایتالیا ۱۲ قاشق عدس می خورند که هر قاشق آن در یکی از ۱۲ ضربه ساعت خورده می شود. در نیمه شب سال نوا. فرانسوی ها سال نو را با خوردن یک بسته کرپ به بهترین شکل آغاز می کنند. در هلند، مردم دونات و توپ های خوش شانس را ترجیح می دهند. مردم جنوب ایالات متحده در سال نو برای خوش شانسی و رفاه سبزیجات و نخود سیاه می خورند.

منبع: شهروند