عجیب ترین داستان های علمی سال گذشته

برخی از دانشمندان در حال کار بر روی مقابله با تغییرات آب و هوایی یا درمان سرطان هستند، اما برخی دیگر بیشتر بر روی کشف امکان سفر در زمان متمرکز هستند.

این گزارش به بررسی جایی که «عشق» در بدن احساس می‌شود، ارزش علمی توده‌های غول‌پیکر پرندگان و صحبت با نهنگ‌ها به عنوان تمرینی برای برقراری ارتباط با فرازمینی‌ها و فرازمینی‌ها می‌پردازد.

در اینجا به ۱۰ مورد از عجیب ترین داستان های علمی تخیلی سال گذشته نگاه می کنیم.

کامپیوترهای مغزی

هیچ چیز مانند آزمایش بر روی مغز انسان در یک شیشه شیشه ای دیوانه نیست. این در حالی است که سال گذشته محققان به شیوه ای عجیب و نگران کننده به این پرونده برخورد کردند.

یک شرکت استرالیایی به نام Cortical Labs بافت مغز انسان را از سلول‌های بنیادی رشد داده و آنها را به تراشه‌های کامپیوتری متصل کرده و سلول‌های عصبی را در شبیه‌سازی‌ها رشد داده و به آنها اجازه می‌دهد تا کارهای محاسباتی و حتی بازی محبوب Pong را انجام دهند. پنگ را آموزش می دهد.

گروهی دیگر ارگانوئیدهای مغزی به نام «Brainoware» را تولید کردند که به معنای واقعی کلمه مغزهای سه بعدی کوچکی هستند و به آنها یاد دادند که صداها را تشخیص دهند و محاسبات ریاضی را انجام دهند.

در مطالعه دیگری که اواخر سال گذشته منتشر شد، گروهی از محققان دانشگاه ویسکانسین مدیسون اولین بافت مغز انسان را با فناوری چاپ سه بعدی برای مطالعه عملکرد مغز و بررسی اختلالات عصبی مختلف ایجاد کردند که می تواند برای تحقیق در مورد مشکلات و اختلالات عصبی مختلف استفاده شود. از جمله آلزایمر و پارکینسون مفید است.

در حالی که این سیستم ها هنوز برای نشان دادن چیزی نزدیک به آگاهی آگاهانه بیش از حد خام هستند، بهتر است برای تنظیم برخی دستورالعمل های اخلاقی آماده باشیم.

آیا جیمز وب ستاره های ساخته شده از ماده تاریک را کشف کرد؟

ستاره شناسان می گویند که تلسکوپ فضایی جیمز وب ممکن است اولین نشانه های نظری “ستاره های تاریک” را مشاهده کرده باشد، که اجرام نامرئی هستند که از فروپاشی ذرات ماده تاریک در هسته خود گرما تولید می کنند.

از آنجایی که تلسکوپ فضایی جیمز وب می تواند عمیق تر از هر ابزار دیگری به جهان نگاه کند، ما همیشه آماده کشف چیزهای واقعاً جدید و شگفت انگیز با آن هستیم.

جیمز وب کهکشان های غول پیکر و باستانی را مشاهده می کند که در حال گسترش درک ما از چگونگی شکل گیری جهان هستند. به همین دلیل است که برخی از اخترفیزیکدانان می گویند که به جای اینکه مدل استاندارد کیهان شناسی را به هم بزنند، شاید آنچه در حال حاضر می بینیم «ستاره های تاریک» باشند، اجسام فرضی که از ذرات ماده تاریک در حال پوسیدگی در هسته خود گرما تولید می کنند.

این هیولاها ۱۰۰۰۰ برابر بزرگتر از خورشید، ۱۰ میلیون بار سنگین تر و ۱۰ میلیارد بار درخشان تر (البته در مادون قرمز) هستند که باعث می شود از این فاصله مانند کهکشان ها به نظر برسند.

این ایده جالب و در عین حال کاملاً حدس و گمان است، اما خوشبختانه قابل آزمایش است. بنابراین ممکن است به زودی پاسخی برای آن داشته باشیم.

کابوس در مورد هوش مصنوعی

دنیای هوش مصنوعی آنقدر سریع در حال حرکت است که به سختی می توان باور کرد که همین چند ماه پیش به نتایج غیرواقعی تلاش های تولید ویدیوی آن می خندیدیم. اما حالا در مدت کوتاهی به جایی رسیده که اغلب ما را با انگشت در دهان رها می کند.

سیستم های تجسم مانند Runway's ModelScope و Gen-2 برای تولید فیلم های کوتاه بر اساس پیام های متنی طراحی شده اند و نتایج شگفت انگیز است.

گوگل همچنین اخیراً جدیدترین هوش مصنوعی خود را با نام Lumiere معرفی کرده است که در تولید و ویرایش ویدئو فقط با دریافت دستورات متنی تخصص دارد.

اکنون در برهه‌ای از تاریخ هستیم که هم جالب و هم ترسناک به نظر می‌رسد، زیرا توسعه مستمر هوش مصنوعی ضمن ارائه فرصت‌های جدید به بشریت، با خطراتی نیز همراه است که بزرگان این عرصه مانند ایلان ماسک و سام آلتمن، آنها در مورد توسعه بی رویه آن هشدار دادند.

هوش مصنوعی باعث ایجاد پا در کفش می شود

هوش مصنوعی نشان داده است که می تواند وارد دنیای مد نیز شود، اما نه آن طور که شما فکر می کنید.

یک شرکت مد ایتالیایی به نام Capable از سری لباس های رنگارنگ رونمایی کرده است که نه تنها چشم انسان را مجذوب می کند، بلکه هوش مصنوعی را نیز فریب می دهد.

این الگوهای جذاب به گونه‌ای طراحی شده‌اند که الگوریتم‌های تشخیص اشیاء با هوش مصنوعی را نیز اشتباه می‌گیرند به طوری که پوشنده این لباس‌ها را زرافه یا گورخر می‌بیند.

این فناوری بسیار گران است، اما حداقل سعی می کند مد آینده را سرگرم کننده تر از اصلاح یک کت قدیمی کند.

فراخوانی همه بیگانگان

دانشمندان اخیراً با “هوش غیرانسانی” ارتباط برقرار کرده اند، البته نه با بیگانگانی که ما فکر می کنیم. حداقل الان نه.

دانشمندان «جستجوی هوش فرازمینی» (SETI) توانستند به عنوان تمرینی برای برقراری ارتباط با بیگانگان، با نهنگ به زبان نهنگ خود صحبت کنند. این تمرین می تواند روزی که احتمالاً بالاخره با بیگانگان ملاقات کنیم مفید باشد.

مواجهه با بیگانگان موضوعی است که بشریت همیشه در ذهن خود دارد و به نظر می رسد منتظر وقوع چنین اتفاقی است. دانشمندان اکنون به دنبال تمرین برقراری ارتباط با بیگانگان در آینده از طریق تلاش برای صحبت با نهنگ ها به زبان خودشان هستند.

ارتباط بین افرادی که به زبان های مختلف صحبت می کنند به اندازه کافی دشوار است. این در حالی است که همه ما ویژگی های بیولوژیکی یکسانی داریم. اما بیگانگان نه تنها می توانند زبان خود را داشته باشند، بلکه احتمالاً راه های ارتباطی کاملاً متفاوتی نیز دارند. به عنوان مثال، آنها می توانند یک طیف احساسی کامل را از طریق صدا، فرکانس، تن، بو، طعم و چگالی گاز عبوری منتقل کنند.

این تیم آن را اولین تبادل ارتباطی بین انسان و نهنگ نامیدند و تنها کاری که در این مطالعه انجام دادند پخش یک صدای ضبط شده از یک نهنگ بود که بارها و بارها “سلام” می گفت تا زمانی که نهنگ خسته شد و رفت. این منطقه دور افتاده بود.

ایده این است که دانشمندان می توانند مکالمه با نهنگ ها را تعاملی تر کنند، به طوری که در نهایت این به ما کمک می کند فیلترهایی برای دریافت ساختار هر پیام بیگانه ایجاد کنیم.

دانشمندان می گویند نهنگ ها مکان خوبی برای شروع هستند. آنها بسیار باهوش هستند و سیستم های ارتباط اجتماعی پیچیده ای دارند که می توان آن ها را رمزگشایی کرد. همچنین، اگر به آنها حمله کنیم، تنها تلفات ممکن است چند قایق بادبانی باشد، نه مکان های استراتژیک جهان.

دانشمندان می گویند امیدواریم بتوانیم اولین برخوردهای نزدیک با بیگانگان را با کمک نهنگ ها مدیریت کنیم.

عشق کجاست

حتی سرسخت ترین افراد هم عشق را به نوعی احساس و تجربه می کنند، حتی اگر عشق یک حیوان خانگی باشد.

دانشمندان می گویند ۲۷ نوع مختلف عشق وجود دارد و آنها سعی کردند تعیین کنند که افراد در کجای بدن خود این ۲۷ نوع مختلف عشق را احساس می کنند و هر کدام از آنها چقدر قوی است؟

بنابراین، از شرکت کنندگان در یک مطالعه خواسته شد تا به نقاشی بدن انسان، رنگ در مکان مورد نظر خود اشاره کنند و توصیف کنند که چقدر لذت جسمی و روحی دارد.

جالب اینجاست که هر نوع عشق در سر احساس می شد و جای تعجب نیست که بیشتر آنها در سینه نیز احساس می شد.

عشق به فرزندان یا والدین به شدت در قلب و سینه احساس می شد.

شدت و شدت احساس عشق نیز با توجه به نوع آن متفاوت است. عشق به زیبایی، خرد، خدا، غریبه ها یا وطن بیشتر در سر احساس می شد، در حالی که شرکت کنندگان عشق واقعی را در سراسر بدن می نوشتند.

البته، به گفته محققان، انتظارات و پیش فرض‌ها احتمالاً بر پاسخ‌های شرکت‌کنندگان در اینجا تأثیر گذاشته است.

زمان در گذشته کندتر بود

اخترفیزیکدانان کشف کرده اند که زمان در کیهان اولیه کندتر از اکنون می گذرد.

بنابراین به نظر می رسد زمان سرعت می گیرد. فیزیکدانان تیک تیک اختروش های میلیاردها ساله در فضا-زمان را مطالعه کردند و دریافتند که یک ثانیه باستانی امروز از پنج ثانیه کامل گذشته است.

باید گفت که به گفته دانشمندان، زمان در آن لحظه برای کسی کندتر احساس نمی شد، اگرچه می دانیم که همه چیز نسبی است. اما اگر در آن زمان افرادی بودند که می توانستند ما را در آینده ببینند، آنها تعجب می کردند که چرا همه ما با این عجله حرکت می کنیم و زندگی می کنیم.

این پدیده نتیجه «اتساع زمان» است که ناشی از انحراف اثرات نسبیتی بافت فضا-زمان است. درست مانند چرخش سیاره به دور سیاهچاله در فیلم بین ستاره ای.

اتساع زمان یکی از مفاهیم فیزیکی مرتبط با نظریه نسبیت خاص آلبرت انیشتین است که بر اساس نسبیت به گونه ای بیان می شود که گذر زمان از دید دو ناظر با سرعت های متفاوت متفاوت دیده می شود. به طور کلی هر چه سریعتر حرکت کنیم زمان کندتر می گذرد و این دو رابطه معکوس دارند.

داستانی که در انبوهی از مدفوع پرندگان پنهان شده است

روی یک صخره در آرژانتین چیزی است که احتمالاً در لیست جاذبه های یک وب سایت توریستی قرار نمی گیرد، مگر اینکه مورد علاقه دانشمندان باشد. در مورد انبوهی از مدفوع صحبت کنید.

این توده غیرمعمول فضولات توسط نسل‌هایی از کندورهای آند که هر سال به همان مکانی که لانه‌شان بود بازمی‌گشتند ایجاد شد.

نام علمی کرکس آند (Vultur gryphus) نام گونه ای از خانواده کرکس های دنیای جدید است. کرکس آند بزرگترین پرنده پرنده جهان است که حداکثر طول بال آن ۳.۳ متر است.

وقتی دانشمندان این تپه را شکافتند، متوجه شدند که این تپه در واقع ۲۲۰۰ سال تاریخ دارد. آنها با مطالعه لایه به لایه این تپه ناخوشایند متوجه شدند که این پرندگان در اصل از لاشه گونه های بومی تغذیه می کردند اما پس از ورود مهاجران اروپایی به گوسفند و گاو علاقه مند شدند.

دانشمندان حتی می توانند بگویند که کرکس ها برای چندین قرن این مکان را ترک کردند و به دلیل یک دوره فعالیت آتشفشانی در این منطقه، محل زندگی خود را تغییر دادند.

معمای ژنتیکی یک زن بدون درد

تحقیقات ژنتیکی جدید جهش‌های ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده است که به نظر می‌رسد به یک زن اسکاتلندی اجازه می‌دهد بدون درد باشد.

جو کامرون نام این زن اسکاتلندی است که هیچ درد، ترس و اضطرابی احساس نمی کند و زخم هایش سریعتر از حد معمول خوب می شوند.

جالب اینجاست که این ابرقدرت او در دهه ۶۰ زندگی اش کشف شد.

هنگامی که دانشمندان او را مورد مطالعه قرار دادند، دریافتند که این ویژگی ها بیشتر به دلیل جهش در دو ژن به نام FAAH و FAAH-OUT است. البته صدها ژن دیگر، از جمله ژن‌های مربوط به بهبود زخم، تنظیم خلق و خو و سطح دارو نیز سرکوب یا تقویت شدند.

به نظر می رسد که این زن مورد بسیار جالبی برای دنیای علم است و تحقیقات روی او ممکن است به دانشمندان کمک کند تا درمان های جدیدی برای تسکین درد یا بیماری های روانی ایجاد کنند.

مملو از تناقضات

به نظر می رسد که می توانید کلمه “کوانتوم” را در مقابل هر چیزی قرار دهید و به یک فناوری علمی-تخیلی جدید دیوانه وار دست پیدا کنید. آخرین اما نه کم‌اهمیت‌ترین باتری‌های کوانتومی هستند که نام کاملاً درستی ندارند، اما جالب هستند زیرا به نظر می‌رسد با تضادهایی کار می‌کنند.

علیت (رابطه بین علت و معلول) کلید تجربه ما از واقعیت است. به عنوان مثال، انداختن لیوان باعث شکستن آن می شود، بنابراین شیشه نمی تواند قبل از انداختن خرد شود. اما در دنیای کوانتومی، این قوانین لزوما برقرار نیستند و اکنون دانشمندان نشان داده اند که چگونه می توان از این شگفتی ها برای شارژ باتری های کوانتومی استفاده کرد.

به یک معنا، باتری های کوانتومی با بحث و جدل کار می کنند. روی کاغذ، آنها با ذخیره انرژی در حالت های کوانتومی اتم ها و مولکول ها کار می کنند. البته به محض اینکه کلمه “کوانتوم” وارد گفتگو شد، می دانید که قرار است اتفاق عجیبی بیفتد. در این مورد، یک مطالعه جدید نشان داده است که باتری های کوانتومی می توانند با ایجاد اختلال در علت و معلولی که ما می شناسیم، کار کنند.

اکنون دانشمندان دانشگاه توکیو از این پدیده عجیب برای ایجاد باتری استفاده کرده اند که سریعتر و کارآمدتر شارژ می شود. آنها یک آزمایش آزمایشگاهی را با استفاده از لیزر، لنز و آینه انجام دادند که به عنوان یک باتری کوانتومی در مقیاس بزرگ عمل می کنند.

در اصل، علیت در باتری‌های کوانتومی می‌تواند در برهم‌نهی زمانی وجود داشته باشد، که منجر به یک اثر عجیب دیگر می‌شود که در آن یک شارژر کم‌مصرف می‌تواند باتری را با کارایی بیشتری نسبت به یک شارژر پرقدرت شارژ کند. بنابراین این باتری با مختل کردن درک ما از جریان زمان شارژ می شود.

شاید درک این مفهوم برای بسیاری از مردم دشوار باشد، اما باتری‌های کوانتومی ممکن است روزی به واقعیت تبدیل شوند. در حال حاضر، آنها فقط به عنوان آزمایش های آزمایشگاهی وجود دارند، اما دانشمندان به آرامی جنبه های مختلف آنها را با هدف نهایی اینکه چگونه می توانند بخش های مختلف را به یک کل متصل کنند، آزمایش می کنند.

منبع: ایسنا