پردیس سامیت ۹؛ روایت لحظههای بیداری اکوسیستم نوآوری و ضرورت گفتوگوی صادقانه درباره شکستها

نهمین رویداد پردیس سامیت در ۱۶ و ۱۷ مهرماه با محوریت «لحظهها» در پارک فناوری پردیس برگزار شد؛ جایی که مدیران، کارآفرینان و فعالان حوزه فناوری از لحظههای تصمیمساز، شوکهای بیداری و تجربه شکستهای خاموش سخن گفتند. سخنرانان بر این نکته تأکید کردند که پذیرش شکست، روایتگری صادقانه و بازآفرینی پس از بحران، پیششرط ساختن آیندهای پایدار برای اکوسیستم نوآوری ایران است.
به گزارش توسعه برند به نقل از اکوموتیو؛ در افتتاحیه، مهدی عظیمیان، رئیس مرکز شتابدهی نوآوری، ضمن خبر تصویب ایجاد «منطقه بینالمللی نوآوری ایران» گفت: «این مرکز طبق ماده ۲۴ تنها مرجع رسمی شتابدهندهها و فضاهای کار اشتراکی کشور است.» او از افزوده شدن ۲۵ شتابدهنده و ۵ فضای کار اشتراکی جدید در یکسال گذشته خبر داد که تعداد اعضای شبکه را به ۱۰۶ شتابدهنده و ۲۸ فضای اشتراکی رسانده است. عظیمیان تأکید کرد: «رویدادها قلب تپنده اکوسیستماند؛ توقفشان یعنی توقف گفتگو و رشد.»
مأموریت تازه پارک فناوری
مهدی صفارینیا، رئیس پارک فناوری پردیس، مأموریت تازه این مجموعه را «ساخت یک زیستبوم نمونه» معرفی کرد که کار و زندگی را در کنار هم جریان میدهد. او این طرح را تجربهای ملی خواند که میتواند در سراسر کشور الگوبرداری شود.
«لحظهها» به عنوان موتور بیداری
علی هزاوه، معاون فناوری پارک، با تأکید بر مضمون «لحظهها» گفت: «در مسیر اکوسیستم نوآوری، بارها به لحظههایی رسیدهایم که مسیر را تغییر دادند. امسال به همین لحظهها میپردازیم؛ لحظههایی که ما را بیدار کردند.»
در پنل «لحظه بیداری»، سخنرانان به تجربههای تاثیرگذار و تصمیمهای سخت پرداختند. اکبر قنبرپور این لحظهها را نقطه آگاهی دانست و هشدار داد: «اگر بعد از بیداری تصمیم و اقدام نداشته باشیم، اسیر تکرار شوکها خواهیم شد.»
شکست؛ واقعیتی که باید روایت شود
فرزین فردیس، عضو هیأترئیسه اتاق تهران، به صراحت از ضرورت پذیرش شکست گفت: «اولین قدم بیداری، قبول شکست است. ما در ایران آن را پنهان میکنیم و از یادگیری بازمیمانیم.» او شکستهای پنهان سالهای اخیر را مانع رشد دانست و بر روایت صادقانه آنها برای یادگیری جمعی تأکید کرد: «امید بدون صداقت، توهم است و صداقت بدون امید، تسلیم.»
دیدگاههای تکمیلی
رادمان ربیعی از ضعف تداوم بیداریها در ایران گفت و مثالهایی جهانی مانند «لحظه بیداری» نوکیا با ورود آیفون را یادآور شد.
مریم تاجآبادی به تجربه کرونا بهعنوان فرصتی برای بیداری علمی اشاره کرد و هشدار داد که بدون مستندسازی، شکستها باز هم تکرار میشوند.
تصمیمگیری با شهود و ارزشها
در بخش پایانی، فرشید گلزاده، همبنیانگذار «کولایف»، بر اهمیت شهود و ارزشها در تصمیمهای بزرگ تأکید کرد و از چارچوب «کنفین» برای مدیریت تصمیمات پیچیده گفت. او ایجاد «روایت مشترک» در سازمانها را کلید امید و جهتگیری پایدار دانست.



