وب گردی

دعوای والدین چه ضرری برای فرزندان دارد؟

دعوای والدین یکی از مخرب ترین اتفاقات برای کودکان است تا جایی که اضطراب کودک در صحنه اختلافات والدین معادل ترس از سربازان در منطقه جنگی است. در این مقاله می خواهیم نگاهی کوتاه داشته باشیم به آسیب هایی که این دعوا و جنجال برای کودکان داشته است.

به دست آوردن احساس ناامنی

یکی از نیازهای اساسی کودکان به دست آوردن احساس امنیت است و خانواده و والدین منبع اصلی این احساس امنیت هستند. وقتی پدر و مادر دعوا می کنند بچه با خودش می گوید این پدر و مادری که به خودشان رحم نمی کنند و با هم دعوا می کنند چطور می توانند از من مراقبت کنند؟ این آزار رفتاری توسط والدین ابتدا اعتماد به نفس کودک را از بین می برد و به اساسی ترین نیاز او که امنیت است لطمه می زند. زیرا اصلی ترین فردی که باید از آنها امنیت بگیرد، ناامنی عمل می کند.

افزایش اضطراب

ترس و اضطراب همراه همیشگی این کودکان است. زیرا آنها در محیطی غیرقابل پیش بینی بزرگ شده اند. در خانه هایی که همیشه دعوا و درگیری وجود دارد، کودکان هر لحظه منتظر اتفاق ناخوشایندی هستند و حتی در لحظات آرام نیز مضطرب هستند.

شکل گیری روحیه تهاجمی

محیط خانه مهمترین محیط آموزشی برای کودک است. اگر والدین برای هر حرف و درخواستی فریاد بزنند و جنجال درست کنند، کودک به جای حرف زدن برای حل مشکلش یاد می گیرد که دعوا کند و او هم وارد این چرخه بدرفتاری والدین می شود و برای خواسته اش دعوا راه می اندازد.

سرزنش خود

در بسیاری از دعواهای زن و شوهر، گاهی والدین به صراحت می گویند که این زندگی را به خاطر فرزندان تحمل می کنند یا ممکن است موضوع دعوا برای فرزندان باشد. در این زمان کودکان احساس گناه می کنند و خود را سرزنش می کنند و حتی خود را سرزنش می کنند.

احساس بی مصرفی میکنم

کودکی که خود را عامل دعوای والدینش می داند مدام احساس گناه می کند. این احساس عذاب وجدان دائمی باعث می شود که انسان احساس بد و بی ارزشی کند. این احساس بی ارزشی، عزت نفس و اعتماد به نفس کودک را به چالش می کشد و او را در برابر ناهنجاری ها آسیب پذیر می کند.

افسردگی و انزوا

کودکانی که در محیطی پرتنش بزرگ می شوند و مدام شاهد تلخی ها هستند، دیگر نشاط زندگی و بازی را ندارند. کم کم کودک در این فضای متشنج منزوی و افسرده می شود و چیزی برای شادی او وجود ندارد.

اختلال بلوغ عاطفی

خانواده جایی است که انسان مهربانی می کند. چگونه کودکان عشق و محبت را در خانه یاد می گیرند؟ اگر کودک مدام عصبانیت و داد و فریاد را ببیند، احساس می کند که اصلاً چیزی به نام مهربانی وجود ندارد یا راهش این است که داد و فریاد بزند! در این فضا بچه ها به بلوغ عاطفی نمی رسند.

دور باطل ظلم

در این خانه پرتنش، بچه ها یاد می گیرند که از عیوب دیگران غافل نشوند و در برابر هر نقص و شکستی فریاد بزنند و خشونت به کار ببرند. کودکان این الگوی خشم را یاد می گیرند و آن را ابتدا به عروسک های خود، سپس به خواهر و برادر و حتی در آینده به فرزندانشان منتقل می کنند.

والدین چه باید بکنند؟

آرامش و امنیت مهمترین نیازهای کودک است که باید برآورده شود. پس پدر و مادر عزیز هرگز جلوی بچه ها دعوا نکنید. البته کودکان باید یاد بگیرند که چگونه مشکلات را حل کنند. اما این کار باید در محیطی آرام و معقول انجام شود. حتی دیدن تحریک هم اشکالی ندارد. اما این عصبانیت ها نباید وارد فاز خشونت شوند. به جای دعوا، سعی کنید مشکلات خود را مطرح کنید. اگر به شدت از همسرتان ناراحت هستید، آن را در حضور فرزند حل نکنید و بدتر از آن، در مورد درگیری و مشکلی که در ازدواجتان وجود دارد، با او بحث نکنید. این باعث ایجاد احساس رها شدن در کودکان می شود. در نهایت، تمام تلاش خود را برای بهبود روابط زناشویی خود انجام دهید. حتی اگر دو بار فکر نکنید، خانه را به میدان جنگ برای فرزندانتان تبدیل نکنید!

منبع: تبیان

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا