والدین آگاه این گونه رفتار می کنند!
پدر و مادر شدن یکی از بهترین حس های دنیاست که هرکسی دوست دارد آن را تجربه کند، اما داشتن فرزند با تمام فواید وصف ناپذیرش چالش هایی را نیز به همراه دارد که نیازمند آموزش صحیح و اصولی زن و مرد در جایگاه والدین است. «زهرا توکلی، روانشناس و روان درمانگر» برای تربیت مؤثر و صحیح کودکان، نکاتی کلی را برای ما بیان می کند.
خانم ها و آقایان جوانی که صاحب فرزند می شوند، فکر نکنید بچه دار شدن با لحظات شاد و شیرین کاری های سال های اول زندگی فرزندتان تمام می شود، بلکه در یک چشم به هم زدن بچه ها بزرگ می شوند و به سنی می رسند که … پر از چالش و سردرگمی برای والدین. والدین باید برای افزایش آگاهی خود تلاش کنند تا بتوانند با تربیت هدفمند و مناسب به عنوان فردی مفید برای جامعه ظاهر شوند. حتی گاهی در روایات و روایات می بینیم که تربیت کودک از همان لحظات اولیه بارداری شکل می گیرد و توجه و مراقبت خاص خود را دارد.
والدین، از فرزندتان توقع زیادی نداشته باشید!
«من دکتر نشدم، اما فرزندم باید پزشکی بخواند تا من رویاپرداز نشوم» جمله ای است که برخی از والدین به فرزندان خود می گویند و مدام به آنها یادآوری می کنند که مرا به آرزوی خود برسانید! می خواهم به والدین عزیز بگویم: «لطفاً از فرزندتان توقعات برآورده نشده خود را نپرسید. اجبار و تحمیل خواسته ها و خواسته های خود به فرزندتان باعث می شود که او اشتباه کند، شکست بخورد، جان خود را از دست بدهد و مهمتر از همه از خواسته های درونی خود کناره گیری کند. این را بدانید، اگر فرزندتان به سمت هدف و خواسته شما می رود، احتمال شکست بسیار زیاد است. پس این زورگویی شما نتیجه ای جز این نخواهد داشت که فرزندتان شما را دلیل تمام شکست های زندگی خود بداند.
* به کودک خود اعتماد به نفس بدهید!
همه ما می دانیم که بچه ها تا حد زیادی عزت نفس خود را از والدین خود می گیرند و اصولاً والدینی که فرزندان خود را جدی نمی گیرند و از توصیه های آنها در مسائل خانوادگی استفاده نمی کنند، حس بی ارزشی را به فرزندان خود منتقل می کنند و این در نهایت باعث از دست دادن عزت نفس آنها می شود. والدین باید بدانند که نباید خود را دانای کل بدانند. با پیشرفت روزافزون فناوری، در برخی زمینه ها ممکن است فرزند شما اطلاعات بیشتری از شما داشته باشد، با زیر سوال بردن دانش و تجربه او را تحقیر نکنید، عزت نفس او را از او نگیرید و او را از خود دور نکنید.
* فرزندتان را به خاطر اشتباهش سرزنش نکنید!
به شما گفتم… شرم و گناه شما بزرگترین مانع برای ایجاد صمیمیت بین شما و فرزندتان است.» او همچنین حق دارد آزمایش و تلاش کند، درست مثل شما که بی تجربه بودید و اشتباه کردید. با سرزنش باعث می‌شوید فرزندتان از خود متنفر باشد و از شما رنج بکشد. کار شما هیچ تاثیری ندارد، جز اینکه تمام راه های ارتباطی بین شما و فرزندتان بسته است و ممکن است فرزندتان دیگر شما را حامی، دوست و همدرد خود نبیند.
* شنونده خوبی برای نگرانی های او باشید!
برخی از کودکان نمی توانند به راحتی با والدین خود بحث کنند زیرا از قضاوت والدین خود می ترسند. آنچه در اینجا می خواهم به والدین بگویم این است که به احساسات و نگرانی های فرزندشان برچسب نزنند. نگرانی های مختلف منجر به احساسات متفاوت می شود. با تمسخر، زیر سوال بردن و بی ارزش کردن احساسات فرزندتان، با فرزندتان در جنگ هستید. اگر نمی توانید آن را تأیید کنید، حداقل شنونده خوبی باشید. به صحبت های او در مورد مشکلاتش با شما، فردی که در زندگی اش به او اعتماد دارد، گوش دهید، نه غریبه های خشن. با فراهم کردن محیطی امن و بدون قضاوت، راه را برای طرح سؤالات کودکتان باز کنید.
* به حریم خصوصی او احترام بگذارید!
بیش از حد سوال نپرسید هیچ کس دوست ندارد مورد قضاوت قرار بگیرد. بی تفاوت نباشید، این حق شماست که از زندگی فرزندتان بدانید، اما به حریم خصوصی او نیز احترام بگذارید. البته در مواردی که فکر می کنید فرزندتان در خطر جدی قرار دارد و ناآگاهانه مرتکب اشتباه بزرگی شده است، قطعا حق دارید از فرزندتان در مورد این حادثه سوال کنید.
* اعتدال را فراموش نکنید!
زیاد مهربان نباشید و در همه امور اعتدال را رعایت کنید. طوری رفتار نکنید که فرزندتان این نگرش را داشته باشد که وظیفه والدین است که همه کارهایش را انجام دهند و مسئولیت اشتباهاتش را بر عهده نگیرد.
منبع: فارس
