پروژه ترساندن و اکنون نابود کردن خبرنگاران غزه. هدف نتانیاهو چیست؟

رژیم صهیونیستی در جنگ با غزه در کنار کشتار وحشیانه مردم بی گناه و غیرمسلح، کشتار خبرنگاران را نیز در دستور کار خود قرار داده است تا صدای آنان را خاموش کند. مدتی است که این رژیم با طرح ادعاهای بی اساس سعی در تخریب چهره حماس و توجیه نسل کشی دارد.

چندی پیش «افیهای آدرعی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که یکی از خبرنگاران شبکه الجزیره به عنوان فرمانده جنبش حماس در نوار غزه فعالیت می کند. این مقام صهیونیست شامگاه یکشنبه در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» در این رابطه اظهار داشت: «محمد سمیر محمد وشا» متولد ۱۹۸۶ یکی از فرماندهان شاخه نظامی حماس است.

آدرای با وجود اینکه مدعی است اسنادی در این زمینه دارد اما هیچ سندی برای اثبات ادعای خود ارائه نکرده است.

رژیم تنها چند عکس از او در تمرین فضای مجازی با سلاح های رزمی منتشر کرد. اینکه «محمد وشاه یکی از رهبران حماس است» در حد یک ادعا باقی می ماند. ادعایی که در قالب پروژه تخریب خبرنگاران و محور مقاومت توسط سران نظامی رژیم طراحی و عملیاتی شد.

این ادعا در حالی مطرح شد که ارتش رژیم صهیونیستی پیش از این مدعی شده بود که دو روزنامه نگار دیگر الجزیره به نام های حمزه دهدوح و مصطفی ثریا از اعضای جنبش مقاومت اسلامی فلسطین و جنبش جهاد اسلامی هستند. خبرنگاران در حمله هوایی در جنوب نوار غزه کشته شدند.

در واقع آنچه رژیم صهیونیستی در نوار غزه را می‌ترساند، وابستگی خبرنگاران به جبهه مقاومت نیست، بلکه صدای رسا آنها در پوشش رویدادها و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در سراسر جهان است.

رهبران رژیم به جای فرافکنی باید به این سوال پاسخ دهند: “آیا همه ۱۲۶ خبرنگاری که از آغاز جنگ رژیم علیه غزه کشته شده اند، رهبران حماس و محور مقاومت بودند؟”

آخرین روزنامه نگاری که جان خود را از دست داد “علاء الحمص” است که خانه وی در منطقه الجنیه در شرق رفح مورد حمله ارتش رژیم اشغالگر قرار گرفت. در این حملات تمامی اعضای خانواده وی کشته شدند و علا تنها بازمانده ای بود که در این حمله به شدت مجروح شد. او روز دوشنبه ۲۳ باخمن به دلیل شدت جراحات وارده درگذشت و به خانواده اش پیوست.

حتی اگر به قبل از جنگ رژیم غزه برگردیم، باز هم رفتار خصمانه صهیونیست ها با خبرنگاران را مشاهده می کنیم. رژیم هر کسی را که حقایق را در سرزمین های اشغالی و فلسطین به جهان ارائه دهد می کشد.

ادامه سنت کشتار روزنامه نگاران به منظور دفن اخبار نسل کشی

اگرچه در این هفته ها اوج رویارویی رژیم صهیونیستی با رسانه ها و رویارویی با انتقال حوادث غزه به گوشه و کنار جهان را شاهد هستیم، اما شهادت ۱۲۶ خبرنگار اوج این رسوایی را به تصویر می کشد. اما این مشکل را می توان در سنت رژیم تعبیر کرد که همیشه و در مقاطعی با نقاط قوت و ضعف مختلفی پیش رفته است.

نمونه ای از تلاش رژیم برای ساکت کردن رسانه ها را در اواخر اردیبهشت ۱۴۰۰ که مصادف با هفتاد و سومین سالگرد رژیم بود، دیدیم. روزی که فلسطینیان آن را «روز نکبت» (یوم النکبه) می دانند.

در آن زمان رژیم به برج ۱۳ طبقه الجله در غزه که محل استقرار خبرنگاران خارجی بود حمله کرد و با هدف قرار دادن دفاتر خبری رسانه های بین المللی که پوشش می دادند سعی در بستن رسانه ها و جلوگیری از انتشار اخبار مرتبط داشت. اخبار غزه، تحت ستم جنایات این رژیم علیه مردم فلسطین قرار بگیرید.

دفاتر خبری رسانه های بین المللی از جمله الجزیره، آسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه در برج الجله مستقر بودند و اخبار مربوط به غزه را پوشش می دادند. این ساختمان علاوه بر دفاتر رسانه های خبری، تعداد زیادی مطب پزشکان، دفاتر وکالت و اقامتگاه را نیز در خود جای داده بود.

بنابراین آنچه در اقدام غیرانسانی رژیم صهیونیستی در غزه از جمله حمله به برج‌الجلا رخ داد، به عقیده بسیاری از کارشناسان و ناظران بین‌المللی، اقدامی با هدف خاموش کردن صدای رسانه‌ها و ترس از افشای حقایق است. در این زمان در غزه اتفاق افتاد. ; واقعیت تلخی که در چهار ماه اخیر البته با شدتی بسیار بیشتر تکرار شده است.

همچنین در جریان این حملات، برج حاجی محل استقرار نمایندگان رسانه ها نیز هدف قرار گرفت. در این حمله هوایی رژیم صهیونیستی تعدادی از اصحاب رسانه کشته و زخمی شدند.

کشته شدن «شیرین ابواکله» خبرنگار فلسطینی آمریکایی الجزیره در ماه مه گذشته مؤید این واقعیت است که هیچ خبرنگاری از دست صهیونیست ها برای پوشش رویدادهای میدانی غزه در امان نیست. ابواکله در هنگام پوشش خبری حمله نیروهای رژیم به اردوگاه آوارگان جنین و منطقه جبریات در آن شهر مورد اصابت گلوله مستقیم به سر از سمت نیروهای اشغالگر قرار گرفت، اما او از رهبران حماس یا سایر مقاومت ها نبود. گروه ها.

صهیونیست ها در همان سال غفران هارون و احمد ابوحسین را در سال ۲۰۱۸ در اردوگاه جبلیه در نوار غزه با شلیک گلوله به شکم وی کشتند.

نه تنها خبرنگاران فلسطینی از دست صهیونیست ها خشمگین هستند، بلکه در سال ۲۰۱۴ «سیمون کاملی» روزنامه نگار ایتالیایی در بمباران نوار غزه کشته شد و حتی گزارش اخیر کمیته حمایت از خبرنگاران ثابت کرد که رژیم صهیونیستی نیز کشته شده است. برخی از روزنامه نگاران مستقل یهودی از مشاغل حرفه ای خود محروم شدند و حتی یکی از روزنامه نگاران اسرائیلی ناپدید شد.

بر اساس آمار وزارت اطلاعات فلسطین، از انتفاضه دوم فلسطین در سال ۲۰۰۰ تا اردیبهشت سال گذشته، ۴۵ خبرنگار توسط رژیم صهیونیستی کشته شدند.

پشت صحنه پروژه تخریب خبرنگاران در شرایط فعلی

به همین منظور ارتش رژیم صهیونیستی خبرنگارانی از محمدوشاه گرفته تا حمزه دهدوح و مصطفی ثریا را به عنوان اعضای و حتی رهبران مقاومت به جهانیان معرفی می کند تا نسل کشی و جنایات خود در غزه را مشروعیت بخشد.

البته رسانه ها در این زمینه تنها نیستند و هر طیف و سازمانی که قصد ایجاد مانع در مسیر نسل کشی را داشته باشد، از سوی صهیونیست ها متهم به توطئه می شود. مانند ادعاهای رژیم علیه «آژانس امداد و اشتغال فلسطین» (آنروا).

رژیم صهیونیستی در پرونده ای مملو از اتهامات و اتهامات مدعی شده است که حدود ۱۹۰ نفر از کارکنان آنروا در عملیات علیه الاقصی دست داشته اند! به دنبال اتهامات واهی رژیم، بیش از ۱۰ کشور از جمله آمریکا، انگلیس، آلمان و کانادا کمک های خود را به این آژانس قطع کرده اند و بحران انسانی در غزه را تشدید کرده اند.

ایراد اتهامات مشابه به خبرنگاران، UNRWA و… ظاهر می شود

حمله زمینی گسترده رژیم صهیونیستی به رفح با جمعیت یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفری که به آن پناه برده اند، باید حمایت شود. در حالی که نتانیاهو از حمله آتی به جنوبی ترین شهر نوار غزه صحبت می کند، نه تنها جامعه جهانی و کشورهای عربی، بلکه آمریکا و انگلیس نیز آشکارا با این اقدام مخالف هستند.

شکی نیست که هدف نتانیاهو از این اقدام، بیرون راندن اجباری فلسطینی ها از سرزمینشان است، اما او در این ضرب الاجل ۲ هفته ای تلاش می کند متحدانش را متقاعد کند. بنابراین، ارتباط خبرنگاران با حماس تنها بخشی از پروژه ظالمانه با هدف حمله گسترده به رفح است.

منبع: مهر