حراج شهرت بیلبورد
در عصر ارتباطات، عجیب نیست اگر ورزشکار بخواهد از راه دیگری غیر از ورزش از شهرت به دست آمده به سختی درآمد کسب کند و با تبلیغ یک محصول در بیلبوردهای شهر یا تلویزیون و فضای مجازی، مدام در چشم مخاطبانش.
اگرچه بسیاری از آنها حضور در تبلیغات را با وسواس خاصی می پذیرند، اما عموما حضور آنها در تبلیغات با هدف جذب مشتری بیشتر انجام می شود. این معامله در ازای دریافت مبلغ هنگفت از این ستاره ها است و اگر شرایط مطابق با آنها پیش نرود، اعتماد به آنها خدشه دار می شود. اتفاقی که این روزها شاهدش هستیم و ستارگان ورزش که سفیران یک شرکت موبایل در فضای مجازی بودند حالا باید پاسخگوی شکایات مردم باشند! فرقی نمی کند خواهر منصوریان باشند یا سعید مهری!
از قرص های لاغری گرفته تا شرکت های موبایل
منیت کار مشکلی ندارد و این حق طبیعی افراد مشهور است. مثل همه جای دنیا، سلبریتی ها با حضور در تبلیغات نام خود را برند می کنند و برای دیدن آنها فقط کافی است کانال های تلویزیون را بالا و پایین کنید یا در فضای مجازی گشت و گذار کنید. از تبلیغات ملکی در دبی و تبلیغات قرص و آمپول لاغری گرفته تا تبلیغات لبنیات و خمیردندان و شرکت های موبایل. چند سال پیش توجه رسانه ها حضور یکی از وزنه برداران بومی کشورمان در آگهی املاک کشورهای حاشیه خلیج فارس بود و حالا تبلیغ تیم ملی فوتبال برای یک شرکت کاشی. مثال می خواهید؟ علیرضا بیرانوند، آرش رضاوند، پیمان جمشیدی، خواهران منصوریان، امیرعلی اکبری، سعید مهری، سعید عزت اللهی، علیرضا نیکبخت، حسین رضازاده، سیدمحمد موسوی، کریم باقری، مهدی رحمتی، مهدی مهدویکیا و صدها نام دیگر. با این حال، نکته اینجاست که برخی از آنها اجباراً تبلیغات را انتخاب می کنند و برای برخی دیگر فقط به دست آوردن همان پول هنگفت کافی است. برای مثال آخر کافی است اخبار را بخوانید یا هر یک از استوری ها و انتشارات آنها را در فضای مجازی ببینید. معروف ترین؟ داداشی که از من اومدی دست خالی ردش نکن بهت گفتم!» آگهی دروازه بان معروف ما برای شرکت موبایل
اعتماد سلبریتی ها، اعتماد به برند
داستان اصلی همین است. ترکیب تجارت و شهرت همیشه خوب پیش نمی رود و این نوع برندسازی حواشی و دعوای زیادی دارد. در مثال اول، ورزشکار به نام برند معروفی مانند مایکل فلپس، شناگر معروفی که با چند شرکت معروف موبایل قرارداد داشت، لطمه زد، اما عکسی که یک عکاس منتشر کرد، تمام قراردادهای او را به طور یک طرفه لغو کرد. همچنین به این برند معروف آسیب رساند. یا کاری که رونالدو و رونالدینیو با شرکت معروف نوشابه انجام دادند و هر کدام از آنها ارزش سهام این شرکت را به طور جدی کاهش دادند و یا اخبار مربوط به دوپینگ آرمسترانگ که این شرکت معروف ورزشی را مجبور کرد علناً اعلام کند که دیگر قرارداد با این ورزشکار
مثال دوم این است که نوع برند به ورزشکار و شهرت او آسیب می رساند. حضور کریم باقری برای تبلیغ یک شرکت خمیردندان در ایران چه شد و خیلی ها انتقاد کردند که این فوتبالیست و مربی بهتر است این تبلیغ را با پیراهن تیم ملی انجام ندهد! حضور حسین رضازاده در شرکت خرید ملک دبی نمونه دیگری است. طرفداران رضازاده معتقد بودند که او یک قهرمان ملی نیست که از مردم بخواهد با خروج از کشور ملک در کشور دیگری بخرند. نمونه دیگر تبلیغات یک قرص لاغری یا یک شرکت تلفن همراه است که آسیب های زیادی به مردم وارد کرده است. چرا قهرمانان کشور باید قرص های لاغری را تبلیغ کنند؟
بابت اعتبار شما متاسفم
این روزها فیلمی در فضای مجازی پخش می شود. سکانسی از فیلم گلمرضا تهتی که تبلیغ یک برند عسل را به دلیل احتمال عدم تمکن مالی برخی افراد قبول نمی کند و می گوید: «اگر عکس مرا روی شیشه عسل بگذارند، عده ای فکر می کنند. اینکه من هر روز عسل می خورم، که قهرمان جهان شدم. فکر کنید آنها حتی پولی برای خرید عسل ندارند، و من شرمنده می شوم!» جریانی که دور از واقعیت نبود، و زمانی که تهتی حاضر نشد در تبلیغ تیغ خود در دهه ۱۹۴۰ شرکت کند، او بود. خوشحالی مردم. اما در شرایطی که وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست و برخی از ورزشکاران می دانند که بسیاری از افراد با تبلیغاتشان به خرید یک محصول تشویق شده اند، عذرخواهی کمترین کاری است که می توانند برای کاهش آبروی خود انجام دهند!
منبع: جام جم
