نگاهی به سه قسمت پخش شده «در انتهای شب»/ آیا عشق پس از جدایی امتداد می‌یابد؟
به گزارش توسعه برند به نقل از فیلم نت، سه قسمت از سریال «در انتهای شب» ساخته آیدا پناهنده محصول اختصاصی فیلم‌نت گذشته و با وجود ساختار منسجمی که تا الان ارائه داده، اثری برای لحظه هاست، خرده‌ایده‌های خوش نشینی‌دارد که با فضای کلی اثر به خوبی چفت است و مکملی برای پخته شدن تمِ اثر که با رنگ های سردِ سرمه‌ای و آبی در پس زمینه کار به درستی ممزوج می شود. از ایده اتوبوس جهانگردی که کاراکتر پیروزفر اشتباه سوار شد که بهانه‌ای برای انفجار سکانس خانه و دیالوگ‌های ارضاکننده و کاتارسیس گونه‌اش شود تا سکانس خوش ایده دفتر طلاق و همزمانی‌اش با عقدِ زوجی دیگر در آنجا، سکانس ۱۰ دقیقه تنهایی‌شان و سیگار و مه‌آلود کردن آن مکان قبل از ثبت طلاق تا معطلی توسط مسئول دفتر.
از همه دیوانه‌کننده‌تر سکانسی است که بعد از ثبت طلاق با هم خداحافظی می‌کنند، کاراکتر پیروزفر به آن سمت خیابان می‌رود صدای تصادفی می‌آید و برمی‌گردد همسرِ حالا سابقش تصادف کرده، شک و تردید برای رفتن یا نرفتن به نظرم زیباترین تردیدِ کاراکترِ یک اثر تا به اینجا بوده است.
همچنین نگاه‌های مستاصل شخصیت‌های اصلی و اینکه آیا عشق بعد از ثبت رسمی جدایی، امتداد می‌یابد یا نه و دیالوگ‌های جسورانه فراتر از خط قرمز در مورد کیفیت رابطه جنسی از نگاه عمیق و ژرفی حکایت دارد.
همه اینها ما را با اثری فراتر از استانداردهای این نوع سریال‌ها روبه‌رو می کند، با اثری که فیلمنامه‌اش نکات مثبت فراوانی نسبت به باگ‌هایش دارد. فیلمنامه‌ای که این ایده‌های دوست داشتنی‌اش و سیر و کندو کاوِ غیرمتعارفش از یک امر کلیشه و متعارف، حکایت از زوجِ فیلمسازِ خوش فکری به اسم آیدا پناهنده و ارسلان امیری دارد؛ زوجی که از سینمای کوتاه وارد سینمای بلند و حالا سریال‌سازی شده‌اند.
نکته دیگر اینکه امیدوارم اتفاق سکانس آخرِ قسمت سوم سریال، اثر را از فضای خوبی که دارد خارج نکند.
و در پایان می‌خواهم از دوستان پلتفرم فیلم‌نت تشکر ویژه ای کنم؛ همیشه در این مواقع از سازندگان اثر و عوامل و بازیگرانش صحبت می شود و کمتر در مورد بستری که باعث بروز این استعدادها شده سخن به میان می آید. به نظرم پلتفرم فیلم‌نت احتمالا اتاق فکر متفاوتی دارد که به این انتخاب‌های درست برای پخش از پلتفرم می‌رسند از پوست شیر تا افعی تهران تا کمدی متفاوت دفتر یادداشت تا همین در انتهای شب… به نظرم فیلم‌نت کم کم به یک استایل و مود خاصی رسیده که نمی شود نادیده‌اش گرفت.
رضا کوه‌پور فیلمساز
