میزان حمایت همه جانبه انگلیس از رژیم صهیونیستی

بررسی جنگ غزه و بحران ناشی از رژیم غاصب صهیونیستی باعث شده است که بحران فلسطین به عنوان یکی از مهمترین مسائل منطقه ای و بین المللی مطرح شود. دولت انگلیس یکی از مهمترین بازیگران بین المللی در مناقشه صهیونیستی و فلسطینی است که در هفت دهه گذشته نقش عمده ای در شکل گیری این رژیم و حمایت از آن داشته است. پس از عملیات علیه الاقصی، این کشور حمایت خود را از رژیم در ابعاد سیاسی و نظامی گسترش داد.

فراز و نشیب در روابط لندن و تل آویو

انگلستان که در اواخر قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم مهمترین قدرت استعماری آسیا به شمار می رفت، نقش عمده ای در تأسیس رژیم صهیونیستی در قالب بیانیه بالفور در سال ۱۹۱۷ داشت. هدف انگلیس از صدور این اعلامیه برای جلب حمایت دیاسپورای قدرتمند یهودی از سیاست لندن بود. بالفور وزیر خارجه انگلیس در نامه ای خطاب به والتر روچیلد، یکی از شخصیت های برجسته جنبش صهیونیستی، وعده وطن برای یهودیان می دهد. در این نامه اشاره شده است که دولت اعلیحضرت با علاقه نظاره گر ایجاد یک میهن ملی برای مردم یهود در فلسطین است و برای تحقق این امر تمام تلاش خود را انجام خواهد داد. فلسطین اگرچه حکومت ضعیفی داشت، اما سرزمین مقدس یهودیان نیز به شمار می رفت و از آب و هوا و موقعیت جغرافیایی مناسبی برخوردار بود.

با شروع جنگ جهانی دوم، موج عظیمی از یهودیان مطابق با سیاستی که انگلیسی ها با حمایت آمریکا در پیش گرفتند برای ایجاد یک کشور مستقل یهودی و تقویت پایه های سیاسی صهیونیسم عازم فلسطین شدند. بنابراین علاوه بر مهاجرت های قبلی، در طول ۵ سال جنگ جهانی دوم، از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۴، صد هزار یهودی دیگر به این سرزمین سرازیر شدند. در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷، سازمان ملل طرح تقسیم فلسطین به دو دولت اسرائیل و فلسطین و اداره بین المللی شهر قدس را تصویب کرد. این طرح مورد تایید سران رژیم صهیونیستی قرار گرفت و سرانجام در ماه می ۱۹۴۸، همزمان با پایان استیلای انگلیس بر فلسطین، اسرائیل با صدور منشور استقلال اعلام موجودیت کرد.

سیاست بریتانیا در قبال جنگ دوم اعراب و رژیم در دهه ۱۹۶۰ حمایت آشکار از کشورهای عربی و حمایت پنهان از رژیم بود. انگلستان با فروش تانک به رژیم، نقش مهمی در ایجاد تعادل بین رژیم و ارتش عرب مصر به رهبری عبدالناصر ایفا کرد. در طول جنگ شش روزه ۱۹۶۷، بریتانیا گزارش‌های اطلاعاتی در مورد اندازه و توانایی‌های ارتش‌های عربی را در اختیار رژیم قرار داد. در سال ۱۹۷۳ و پس از جنگ یوم کیپور، لندن مانند سایر کشورهای غربی تحت تأثیر تحریم های نفتی بر کشورهای عربی تولیدکننده نفت قرار گرفت. در سال ۱۹۷۵، بریتانیا به قطعنامه ۳۳۷۹ مجمع عمومی سازمان ملل که صهیونیسم را مترادف با نژادپرستی می دانست، رای منفی داد.

دهه ۱۹۸۰ سال روابط سرد دو کشور بود. لندن در آغاز این دهه با شهرک سازی های جدید رژیم در سرزمین های اشغالی مخالفت کرد. در سال ۱۹۸۲ با شروع جنگ فالکلند که با کشته شدن بیش از ۲۰۰ انگلیسی همراه بود، آشکار شدن سیاست فروش اسلحه به آرژانتین از سوی رژیم باعث سردی روابط دو کشور شد. نتیجه این روابط سرد، تحمیل تحریم تسلیحاتی علیه رژیم در جنگ لبنان بود. بریتانیا تا سال ۱۹۹۴ به تحریم تسلیحاتی این رژیم ادامه داد. در این دوره، لندن اعلام کرد که حاکمیت اسرائیل بر هیچ بخشی از بیت المقدس را به رسمیت نمی شناسد. پس از توافق اسلو در سال ۱۹۹۳ و خروج رژیم از غزه و اریحا، روابط بین کشورها تقویت شد.

با آغاز قرن جدید، روابط بین بریتانیا و رژیم تقویت شد. در سال ۲۰۰۹، دولت بریتانیا موضوع برچسب گذاری کالاهای تولید شده در شهرک های کرانه باختری را مطرح کرد. این امر باعث می شود که رهبران رژیم لندن را حامی «جنبش بایکوت» بدانند. در فوریه ۲۰۱۰، زمانی که گذرنامه های جعلی بریتانیا در عملیات موساد برای کشتن یکی از رهبران حماس در دوبی مورد استفاده قرار گرفت، متیو گولد، سفیر بریتانیا در اسرائیل، در این عملیات نقش داشت. در سال ۲۰۱۱، مرکز فناوری انگلیس و اسرائیل در سفارت لندن در تل آویو افتتاح شد. در سال ۲۰۱۲، تجارت دوجانبه ۳۴ درصد افزایش یافت. از آن سال روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی کشورها شتاب گرفت.

تقویت روابط نظامی-اقتصادی در دهه اخیر

ارزش روابط تجاری بین بریتانیا و رژیم ۷ میلیارد پوند تخمین زده می شود و بیش از ۴۰۰ شرکت فناوری رژیم در بریتانیا فعالیت می کنند. روابط نظامی بین لندن و تل آویو نیز به طور پیوسته در حال تقویت است.

در سال ۲۰۰۹، انگلستان اعتراف کرد که تسلیحات تولید شده در این کشور توسط رژیم در عملیات سرب تابستان (جنگ ۲۲ روزه در غزه) استفاده شده است. از سال ۲۰۱۰، دو کشور از طریق برنامه Watchkeeper که توسط نیروهای بریتانیایی در عراق و افغانستان مستقر شده است، در زمینه توسعه پهپادها همکاری کردند. از سال ۲۰۱۵، انگلیس همچنین مجوز صادرات نظامی به رژیم را به ارزش حداقل ۴۷۴ میلیون پوند (۶۰۱ میلیون دلار) شامل اقلامی مانند جت های جنگنده، موشک، تانک، سلاح های سبک و قطعات تسلیحات صادر کرده است. همکاری های نظامی به منظور ادغام قابلیت های دریایی، زمینی، هوایی، فضایی، سایبری و الکترومغناطیسی گسترش یافته است. رژیم صهیونیستی به دلیل طولانی ترین مرز خود با اردن، حمایت نظامی لندن از امان را یک اولویت استراتژیک می داند.

از سال ۲۰۱۷، برگزاری رزمایش مشترک نظامی با حضور جنگنده های رژیم و نیروی هوایی سلطنتی، سطح جدیدی از همکاری های نظامی دو کشور را شکل داده است. علاوه بر این، اگرچه لندن در فوریه ۲۰۱۹ حزب‌الله را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داد، اما تل‌آویو خواهان فشار بیشتر لندن بر دولت لبنان برای توقف استقرار پرسنل حزب‌الله در جنوب لبنان و افزایش قابلیت‌های موشکی این گروه است. همکاری دو کشور در زمینه امنیت سایبری به حدی است که یک مقام ارشد بریتانیایی در سال ۲۰۱۹ آن را «مشارکت درجه یک» نامید. در دسامبر ۲۰۲۰، قرارداد همکاری دفاعی بین وزارت دفاع انگلیس و ستاد ارتش رژیم برای افزایش همکاری در زمینه آموزش پزشکی نظامی تنظیم شد. دو کشور همچنین در مارس ۲۰۲۳ توافق نامه بلندمدتی امضا کردند که روابط دفاعی، امنیتی و فناوری را تا سال ۲۰۳۰ تقویت می کند. وزارت خارجه انگلیس اعلام کرد که دو کشور متعهد به ایجاد یک رابطه مدرن، نوآورانه و آینده نگر هستند.

حمایت انگلیس از رژیم صهیونیستی پس از ۷ اکتبر

حمایت سیاسی

از زمان آغاز عملیات علیه الاقصی، در زمینه حمایت سیاسی و دیپلماتیک، دولت انگلیس حمایت کامل خود را از این رژیم نشان داده است. دو روز پس از آغاز عملیات طوفان، ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا گفت: «ما تمام پشتیبانی لازم را برای اطمینان از اینکه اسرائیل می تواند در برابر این نوع حمله از خود دفاع کند، ارائه خواهیم کرد». دیوید کامرون نیز اندکی پس از انتصابش به وزارت خارجه بریتانیا گفت: «ما باید حمایت اساسی از اسرائیل داشته باشیم و بگوییم که شما حق دارید برای خلاص شدن از شر رهبری حماس و نیروهای مسلح آن تلاش کنید».

پشتیبانی نظامی

در زمینه نظامی، حمایت لندن از تل آویو قابل توجه است. نخست وزیر انگلیس در بیانیه ای در آغاز بحران اعلام کرد: دو ناو جنگی نیروی دریایی سلطنتی، یک هواپیمای جاسوسی P-8 و سه هلیکوپتر مرلین برای حمایت عملی از اسرائیل و شرکای بریتانیا در منطقه در حالت آماده باش خواهند بود. هواپیماهای جاسوسی بریتانیا برای ردیابی تهدیدات ثبات منطقه مانند انتقال تسلیحات به گروه های تروریستی به منطقه پرواز خواهند کرد.

علاوه بر این، کارشناسان تخمین می زنند که تقریباً ۱۵ درصد از قطعات مورد استفاده در بمباران اف-۳۵ غزه توسط بریتانیا تامین شده است. این جنگنده ها به عنوان یک سلاح استراتژیک، نقش مهمی در بمباران هزاران غیرنظامی و تخریب زیرساخت ها و خانه های فلسطینی ها داشته اند. بریتانیا نیز پس از آغاز عملیات هوایی این رژیم در غزه، تعداد نیروهای خود را در قبرس که حدود ۲۰۰ مایلی با سرزمین های اشغالی فاصله دارد، افزایش داده است.

تحریم ها علیه حماس

انگلیس از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱، گردان های عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس را در فهرست سازمان های تروریستی قرار داد. اما از نوامبر ۲۰۲۱، او رسماً کل جنبش حماس را در فهرست گروه های تروریستی قرار داد. به طور کلی در این سال ها سیاست انگلیس در قبال این گروه، عدم تماس بود. بریتانیا از زمان آغاز عملیات طوفان چندین دور تحریم ها را علیه رهبران حماس اعمال کرده است. در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، وزارت خارجه بریتانیا محدودیت هایی را برای چهار رهبر حماس از جمله یحیی السنوار، رئیس حماس در غزه، محمد الضیف، فرمانده گردان های قسام، مروان عیسی، معاون الضیف و موسی دودین اعمال کرد. نماینده حماس در کرانه باختری.

یک بام و دو هوا برای آتش بس و راه حل غربی دو دولت

در پی تشدید حملات هوایی و زمینی رژیم به نوار غزه و درخواست های منطقه ای و بین المللی برای آتش بس در آن منطقه، انگلیس در ابتدا از قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل برای آتش بس فوری در غزه خودداری کرد. علاوه بر این، نخست وزیر این کشور در مجلس عوام حمایت از آتش بس را مشروط به دو شرط دانست و اعلام کرد که «انگلیس از برقراری آتش بس دائمی به این معنا که حماس شلیک موشک به اسرائیل را متوقف کند و تمامی اسرا را آزاد کند، حمایت می کند». “

از سوی دیگر، پس از اولین دور آتش بس، دیوید کامرون در سفر خود به واشنگتن در دسامبر ۲۰۲۳ اظهار داشت که «امنیت بلندمدت اسرائیل نه تنها به توان و قدرت مسلحانه آن بستگی دارد، بلکه به زندگی امن و صلح آمیز نیز بستگی دارد. از فلسطینی ها کامرون در جریان سفر خود به لبنان در روز اول گفت: «اما اگر حماس حتی بخشی از غزه را تصاحب کند، هرگز راه حل دو کشوری وجود نخواهد داشت، زیرا نمی توان انتظار داشت که اسرائیل با گروهی از مردمی که می خواهند هفتم اکتبر دوباره تکرار شود، زندگی کند. فوریه ۲۰۲۴، “برای اینکه بریتانیا کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد، رهبران گروه حماس باید غزه را ترک کنند”.

نتیجه

انگلستان یکی از مهم ترین کشورهای حامی رژیم اشغالگر از زمان تأسیس تا کنون است. لندن در هفت دهه گذشته نقش مهمی در استقرار این رژیم و حمایت سیاسی، اقتصادی و نظامی آن داشته است. انگلیس یکی از شرکای اصلی تجاری و سرمایه گذاری رژیم صهیونیستی در دهه اخیر بوده است. این سیاست حمایتی پس از طوفان الاقصی در بعد دیپلماتیک، نظامی و در حوزه گسترش تحریم ها علیه حماس افزایش یافت. رهبران بریتانیا حتی برقراری آتش بس را منوط به پایان حملات فلسطینیان کردند. لحظه قابل توجه در سیاست این کشور نادیده گرفتن نقش حماس در آینده فلسطین و نیز محبوبیت این گروه در میان فلسطینیان است. اظهارات رهبران این کشور به ویژه در مورد آینده حماس نشان می دهد که حمایت آنها از استراتژی دو دولت در راستای منافع فلسطینی ها نیست، بلکه در راستای حمایت رژیم اشغالگر است.

منبع: مهر