موانع تجارت ایران و سوریه
نایبرئیس اتاق مشترک ایران و سوریه با اشاره به موانع تجارت این دو کشور با بیان اینکه در ۹ ماهه امسال حجم روابط تجاری دو کشور ۱۰۰ میلیون دلار بوده است، گفت: باید سهم بیشتری برای شرکتهای ایرانی در نظر گفته شود تا شرکتهای ایرانی رغبت بیشتر برای حضور در سوریه داشته باشند.
به گزارش پایگاه خبری توسعه برند به نقل از ایسنا، علی اصغر زبردست در همایش فرصتهای ورود به بازار درباره مشکلات پیش روی تجارت دو کشور، اظهار کرد: بحث اصلی مشکلات در نقل و انتقالات پولی است. در این راستا بانک مرکزی ایران با تاسیس بانک مشترک موافقت و مجوز تاسیس را صادر کرده است و باید بانک سوریه در این زمینه همکاری بیشتر کند و امیدواریم که سفیر دستورات لازم در این زمینه را بدهند.
زبردست با بیان اینکه هزینه حمل ونقل و رفت و آمد به سوریه از دیگر مشکلات تجارت دو کشور است، تصریح کرد: الآن مبادلات بیشتر از طریق بندرعباس و ترکیه انجام میشود، اما هزینه و زمان زیادی دارد. بنابراین باید با عراق و سوریه توافق کنیم که با استفاده از مرز بوکمال، زمان و هزینه کم حمل و نقل کم شود. اما با توجه به این که خیلی از ماشین ها در این مسیر دچار مشکل شدند، فعلا تمایل ندارند از این مسیر استفاده کنند. در این رابطه عراق باید همکاری کند.
وی با بیان اینکه حمل و نقل ریلی هم باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و اعتبار بیشتری تخصیص یابد، تصریح کرد: سوریها روی برگزاری نمایشگاه در ایران تاکید دارند و چون تجارت یک مسئله برد برد است، باید به این نکات توجه شود. پیش از این سوریه در کیش نمایشگاه برگزار کردند اما آنها خواستار برگزار نمایشگاه در تهران هستند.
نائب رئیس اتاق مشترک ایران و سوریه در پایان اظهار کرد: حجم واردات سوریه حدود پنج میلیارد دلار و حجم تجارت ایران با این کشور حدود ۲۵۰ تا ۲۷۰ میلیون دلار است. به نظر میرسد برای توسعه روابط اقتصادی باید از توان بخش خصوصی نیز بهره بگیریم.
رییس میز سوریه وزارت امور خارجه با بیان اینکه در ۹ ماهه امسال حجم روابط تجاری دو کشور ۱۰۰ میلیون دلار بوده است که جای تأسف دارد، تصریح کرد: سهم ایران در بازسازی سوریه هم ناچیز بوده، اما باید سهم بیشتری برای شرکتهای ایرانی در نظر گفته شود تا شرکتهای ایرانی رغبت بیشتر برای حضور در سوریه داشته باشند. بحث بعدی صدور ضمانت نامه صادراتی برای شرکتها است که در این رابطه با صندوق ضمانت صادرات مذاکزاتی داشتیم تا شرایط آسانتری برای شرکتها در نظر بگیرد.
پایان