فیلم هاوایی سرشار از پیام است
فیلم هاوایی با ایده مرکزی ضد مهاجرت و هشدار به افرادی که بدون مطالعه، شناخت کافی و درست، مسیر مهاجرت یا پناهندگی را در پیش می‌گیرند، تولید شده و با زبان طنز به مسایل و مشکلات پیش‌روی این افراد پرداخته است.
به گزارش توسعه برند به نقل از فیلیمو، این اثر به کارگردانی بهمن گودرزی و تهیه‌‌کنندگی مرتضی شایسته اواسط دی ماه ۱۴۰۲ روی پرده سینماها رفت و بازیگرانی نظیر امین حیایی، امیر جعفری، امیر حسین رستمی، ریحانه پارسا در آن ایفای نقش داشتند.
پخش این فیلم سینمایی بهانه‌ای شد تا با بهمن گودرزی کارگردان هاوایی به گفت‌وگو بنشینیم که در ادامه می‌خوانید.
- فیلم هاوایی در مقدمه به موضوع مهاجرت ورزشکاران می‌پردازد که با توجه به سال تولید این فیلم نشان از اهمیت این موضوع برای شما دارد اما هر‌چه فیلم جلوتر می‌رود ما از این موضوع اجتماعی فاصله می‌گیریم. چرا؟ آیا سانسور باعث این اتفاق شده است؟
بهمن گودرزی: قصه اصلی فیلم هاوایی، مساله مهاجرت غیرقانونی و به اصطلاح نخ تسبیح ماجراست که در کنار آن داستان‌های فرعی اضافه می‌شود و قصه شاخ و برگ می‌گیرد تا در خدمت خط اصلی داستان درآید. این اتفاق باعث می‌شود قصه جذاب‌تر پیش برود. اینکه ۹۰ دقیقه صرفا از یک موضوع حرف بزنیم، درام را تحت الشعاع قرار می‌دهد و آن را زیر سوال می‌برد. از نظر من «هاوایی» شاید بیش از اندازه هم به موضوع مهاجرت غیرقانونی پرداخته است.
- متاسفانه تعداد فیلم‌هایی که برای گرفتن خنده از مخاطبان خود که بدیهی‌ترین وظیفه یک فیلم کمدی است، دست به دامن حرفهای رکیک، شوخی‌های سخیف و… می‌شوند، کم نیست. شما برای عبور از این اتفاق و گرفتار نشدن در این دام چه راهکارهایی اندیشیدید؟
خنده گرفتن از مخاطب به بضاعت فیلمنامه، خلاقیت کارگردان و تیم تولید باز می‌گردد. در سال‌های اخیر شاهد این بودیم که به واسطه رونق سینمای کمدی هرکس در زمینه‌های دیگر شکست خورده، تصور کرده که با ساخت فیلم کمدی می‌تواند موفق عمل و پول پارو کند. اما گیشه سینما ما را به این نتیجه رساند که چنین تصوری غلط و تماشاچی باهوش‌تر از این حرفاست که بخواهد فریب فیلم به اصطلاح کمدی‌نما را بخورد. سازنده یک اثر کمدی باید خود طنازی داشته باشد و همراه با لطافت قصه خود را تعریف کند و بعد بتواند فیلمی خلق کند.
بهمن گودرزی، کارگردان فیلم هاوایی: مهاجرت ریحانه پارسا تاثیری روی فیلم ما نداشت و حتی یک پلان هم از بازی ایشان در «هاوایی» کم نشد. فقط باعث تاخیر در صدور پروانه نمایش شد
- این اثر به دلیل مهاجرت ریحانه پارسا به خارج از کشور تا چه اندازه با ممیزی روبه‌رو شد؟ آیا ممیزی به قصه ضربه زده است؟
مهاجرت ایشان تاثیری روی فیلم ما نداشت و حتی یک پلان هم از بازی ایشان در «هاوایی» کم نشد. ناگفته نماند که تمام سکانس‌هایی که برای ایشان نوشته شده بود، فیلمبرداری شد به غیر از یک سکانس که بعد از مهاجرت ایشان آن را فیلمبرداری کردیم و اساسا آن را تغییر دادیم. مهاجرت ایشان تنها باعث تاخیر در صدور پروانه نمایش شد.
- چرا نام فیلم از «رقصنده» به «هاوایی» تغییر کرد؟ و چرا دیر به پرده سینما رسید؟
تعویض نام فیلم توفیق اجباری بوده است؛ «رقصنده» اسم ایده‌آل ما برای فیلم بود اما وزارت ارشاد با آن مخالفت کرد و در اسم‌هایی که پیشنهاد دادیم با «هاوایی» موافقت شد. استقبال از فیلم نشان می‌دهد که اسم آن نیز روی اثر نشسته و مخاطب توانسته با آن ارتباط برقرار کند.
- «هاوایی» چه تجربه‌ای را برایتان رقم زد؟ چه حرفی برای مخاطبان داشت؟ اساسا اثر کمدی هم به دنبال انتقال پیام است یا صرفا وظیفه سرگرم کردن را دارد؟
هر اثری برای سازنده‌اش تجارب متفاوتی به همراه دارد که مشابه آثار پیشینش نیست و می‌تواند از آن برای فیلم‌های بعدی خود بهره بسیار ببرد. از سوی دیگر هر اثری دارای یک یا چندین پیام است و اگر اینگونه نباشد آن را باید تهی از معنا دانست. «هاوایی» نیز سرشار از پیام است و وزارت ارشاد آن را به عنوان یکی از نمونه‌های موفق در ارایه پیام جزو بیلان سال ۱۴۰۲ برشمرده که در ارتباط با مهاجرت‌های کورکورانه و عواقب و تبعات بد آن است که متاسفانه اکثر ورزشکارانی که بدین شکل مهاجرت کردند با آن در خارج از کشور دست به گریبان هستند.
- آثاری که تاکنون ساخته‌اید، نشان می‌دهد بیشتر به ژانر کمدی علاقه‌مندید. این علاقه از کجا می‌آید باتوجه به اینکه خودتان در زمینه ساخت آثار کمدی دستی بر آتش دارید، امروزه آثار کمدی برای جذب مخاطب باید دارای چه مولفه‌هایی باشند؟
نمی‌توانم بگویم ژانر ایده‌آل من کمدی است بلکه فیلم اجتماعی و ملودرام جزو ایده‌آل‌هایم محسوب می‌شود. ساخته‌های متعددی هم در این زمینه داشتم اما پس از موفقیت فیلم اولم یعنی «شش و بش»، مسیر من به واسطه ذائقه تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران تغییر کرد و باعث شد بیشتر در این ژانر فعالیت کنم. اگرچه ژانر کمدی را دوست دارم اما اولویتم نیست. از سوی دیگر وقتی سینمای اجتماعی نداریم و سوژه‌های اجتماعی عملا پروانه ساخت نمی‌گیرند و یا دچار سانسور و خنثی می‌شوند، پس تلاش می‌کنم ژانری را که در آن به موفقیت رسیدم، دنبال کنم و بتوانم دنیا و آخرت را با اولویت دوم پیش ببرم.
- آیا از شرایط اکران عمومی فیلم خود راضی بودید؟
«هاوایی» در شرایطی اکران شد که همچنان نمایش عمومی برخی از فیلم‌ها که بیش از ۶ ماه روی پرده بودند، ادامه داشت. در حقیقت با تصمیم غیرکارشناسی مسئولان وزارت ارشاد تر و خشک با هم سوخت و متاسفانه دست‌های پنهان باعث شد فیلمی که حقش بود و طبق اساسنامه شورای صنفی و مقررات باید ۱۴ هفته روی پرده می‌ماند، باوجود استقبال و درخواست پخش کننده، سینماداران و سازندگان، این فیلم از حق خود در اکران و زمان نمایش کوتاه بماند و امیدوارم کسانی که این تصمیم را گرفتند، خواب راحتی داشته باشند.
- نزدیک به یکسال است که گیشه سینمای ایران در دست فیلم‌های کمدی‌ست و شاید بعضا دو سه فیلم کمدی به فروش بالا دست پیدا کنند. درباره این وضعیت و آینده سینما با وجود اتفاقات یکسال اخیر برایمان بگویید.
هیچ تضمینی نیست که این اتفاق ادامه‌دار باشد. اگر سطح کیفی فیلم‌ها در هر ژانری به گونه‌ای باشد که سطح سلیقه تماشاچی را پایین نیاورد و به شعورش توهین نکند، استقبال مداوم خواهد بود. اما اگر بخواهیم به ساده انگاری و هجو ادامه دهیم، به ورطه تکرار می‌افتیم و استقبال از اینگونه آثار از بین خواهد رفت.
- فیلم بعدی خود را با چه موضوعی و در چه ژانری خواهید ساخت؟ آیا اثری آماده نمایش دارید؟
از سال گذشته مقاومتی در نساختن سریال کمدی و فیلم داشتم و پروژه‌های جدی را پیش بردم اما پیرو توضیحاتم خیلی نتیجه بخش نبود و به سرانجام نرسید. این روزها هم مشغول بررسی گزینه‌های مختلف هستم اما اینکه کدام به نتیجه برسد، مشخص نیست. امیدوارم کارهای متفاوت‌تری انجام دهم و اگر قرار شد در زمینه کمدی کاری بسازم، قطعا گامی رو به جلو و موفق‌تر از فیلم‌های قبلی به لحاظ ساختار و موضوع و موفقیت در گیشه باشد و بتوانم رکوردشکنی کنم.
پایان
