سقط جنین در ۵ دقیقه!
به‌تازگی فهمیده باردار است. در مرورگرش کلمه‌ای ساده تایپ می‌شود: «قرص سقط جنین». تصور می‌کرد رسیدن به دارو سخت باشد. حتی شاید نشدنی. اما اینترنت چیز دیگری می‌گوید؛ کمتر از چند ثانیه بعد، ده‌ها گزینه پیش روی اوست. کانال تلگرام، پیج اینستاگرام، شماره واتساپ فروشنده. بدون حتی یک هشدار یا لینک به اورژانس اجتماعی و مشاور!
به گزارش توسعه برند، تبیان نوشت: برای کسی که در فکرش خودکشی چرخ می‌زند، اینترنت پر از لینک‌ها و شماره‌هایی است که او را به مشاوران روان‌شناسی، اورژانس‌های اجتماعی و پیام‌هایی با مضمون «تو تنها نیستی» هدایت می‌کند. حتی اگر خودش نخواهد، به طور مداوم با پیام‌هایی روبه‌رو می‌شود که به او پیشنهاد می‌دهند کمک بگیرد و از این تصمیم منصرف شود. اما زنانی که به دنبال عبارت «سقط جنین» در اینترنت می‌گردند، با دنیایی متفاوت مواجه می‌شوند دنیایی که فروشندگان قرص سقط جنین تنها پاسخ‌دهندگان آن هستند. در این فضا، هیچ ارگان دولتی یا اجتماعی برای مشاوره یا حمایت وجود ندارد.
فقط ۵ دقیقه!
به‌تازگی فهمیده باردار است. در مرورگرش کلمه‌ای ساده تایپ می‌شود: «قرص سقط جنین». تصور می‌کرد رسیدن به دارو سخت باشد. حتی شاید نشدنی. اما اینترنت چیز دیگری می‌گوید؛ کمتر از چند ثانیه بعد، ده‌ها گزینه پیش روی اوست. کانال تلگرام، پیج اینستاگرام، شماره واتساپ فروشنده. بدون حتی یک هشدار یا لینک به اورژانس اجتماعی و مشاور.
صفحه اینستاگرامی کپشن «قرص سقط جنین تحویل درب منزل» زده، شماره واتساپی وعده مشاوره می‌دهد، کانالی که توضیح کامل مراحل سقط را گذاشته است. هیچ‌کدام از این لینک‌ها اما مشاور نیستند. هیچ‌کدام نمی‌پرسند: «حالت خوبه؟ مطمئنی میخوای این کارو بکنی؟.» او تنهاست و حالا می‌فهمد تصمیم گرفتن سخت نیست، وقتی دسترسی این‌قدر آسان است.
اولین پیام را می‌فرستد. چند سؤال ساده، چند دقیقه انتظار. آن‌طرف خط، زنی با لحنی صمیمی و اعتمادبخش راهنمایی‌اش می‌کند: «چند هفته‌ای؟ تجربه قبلی داشتی؟ قرص آلمانی بهتره، ولی گرونه. اگه بخوای، تا یک ساعت آینده می‌رسه دستت.»
قیمت را که می‌پرسد، می‌گوید: «سه میلیون و سیصد. با هزینه پیک می‌شه سه و پونصد.» کارت به کارت، یا پرداخت درب منزل.
می‌نویسد: «صبر کن، می‌خوام فکر کنم.»
فروشنده جواب می‌دهد: «اگه الان نگه‌دارم برات، نفر بعدی رو باید رد کنم.»
شاید برخی تصور کنند سقط جنین تصمیمی شخصی است. اما وقتی تمام مسیر تصمیم‌گیری را دلال‌ها، سودجوها و بازار غیرقانونی چیده‌اند، چقدر این انتخاب واقعاً آزادانه است؟ آن زن هنوز تصمیم نگرفته. قرص‌ها را نخریده. گوشی در دستش است اما هیچ شماره‌ای در هیچ صفحه‌ای از سرچ‌ها نیست تا برای مشاوره بشود به آن زنگ زد. هنوز تصمیمی گرفته نشده. اما تا سقط، فقط چند دقیقه فاصله است.
در نبود سیاست‌گذاری روشن، این بازار سیاه است که تعیین‌کننده است. گفت‌وگوهایی که باید در مراکز مشاوره شکل بگیرد، حالا در چت‌های بدون نظارت بین فروشنده و خریدار رد و بدل می‌شود. این یعنی بحران سقط جنین دیگر تنها یک مسئله سلامت نیست، بلکه به یک عرصه اقتصادی زیرزمینی تبدیل شده و تا زمانی که این شکاف پر نشود و جایی برای گفت‌وگو، پشیمانی، تجدیدنظر یا حمایت وجود نداشته باشد، بازار سیاه تنها گوش شنوای زنان خواهد بود.
پایان
