زنی که هرگز ناامید نشد
۱۳:۱۶ – ۱۸ تیر ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان – هدی سادات چاوشی در یادداشتی در خبرگزاری حوزه نوشت: اگر وزیر علوم یک کشور اسلامی بودم، به یقین رشته‌ای به نام زینب‌شناسی ایجاد می‌کردم.
در گفت‌وگو با انسان‌های موفق، هنگامی که از رازهای موفقیتشان می‌پرسیم، یکی از رمزهای کلیدی را الگوگیری از شخصیت‌های برجسته می‌دانند. آنان با تکرار رفتارها و شیوه‌های آنان، در پی تحقق اهداف خویش برمی‌آیند و در واقع، پا جای پای بزرگان می‌گذارند.
به اعتقاد بسیاری از علما و تاریخ‌نگاران مسلمان، حضرت زینب سلام‌الله‌علیها، دختر بزرگوار مولای متقیان امیرمؤمنان حضرت علی علیه‌السلام، تنها الگوی مناسب و قابل فهمی است که در عرصه صبر و استقامت تا رسیدن به موفقیت و هدف، می‌توان به ایشان اشاره کرد.
برای اثبات این ادعا، تنها به یکی از هزاران دلیل بسنده می‌شود: یزید لعنت‌الله‌علیه در کاخ خود به حضرت زینب سلام‌الله‌علیها می‌گوید: «خدا را شکر می‌کنیم که شما را رسوا کرد و تکذیب نمود.» اما حضرت زینب سلام‌الله‌علیهما با جذبه‌ای نبوی و صدایی حیدری و غیرتی فاطمی پاسخ می‌دهند: «من جز زیبایی چیزی ندیدم».
این جمله، تجلی صبر و استقامت ایشان در برابر سختی‌ها و چالش‌هاست و نشان‌دهنده عظمت روح و شخصیت‌شان در برابر مصائب زندگی است.
این کلمات به عمق تسلیم و صبر حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در برابر اراده الهی و امام زمان خود اشاره دارد. ایشان آن‌چنان در برابر مصائب و شهادت عزیزانش استقامت ورزیدند که هیچ‌یک از رنج‌ها و تحقیرها نتوانست زیبایی و عظمت خداوند را از نظرشان دور کند.
این مطلب به غایت عرفانی است و یادآورنده واقعه تیر در پای امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام است که هنگام نماز، تیر را از پایشان بیرون آوردند،
چرا که در محضر خداوند، ادب و معرفت ایشان به حدی بود که هیچ‌گاه توجهشان را از معبودش منحرف نمی‌کرد.
حضرت زینب سلام‌الله‌علیها نیز دختر همان پدر بزرگوارند و تمام حواسشان را به اطاعت از امام زمان خویش و فرامین الهی معطوف کرده‌اند. این تسلیم و اطاعت، شیرین‌ترین حسی است که بنده در برابر معبودش می‌تواند تجربه کند.
او بهترین الگو برای ما در ایام غیبت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است؛ زنی که تمام وجود خویش را در راه امام خود صرف کرد و هرگز ناامید نشد.
امید داریم که به حق آن بانوی بلندمرتبه، همتی یابیم تا بتوانیم خادمی شایسته و مطیع برای امام زمان‌مان باشیم.
