M3GAN بازمی‌گردد: اکشن، کمدی و جنگ هوش مصنوعی‌ها در نسخه جدید

به گزارش توسعه برند؛ M3GAN موفقیت غیرمنتظره‌ای بود، و دلیل خوبی هم داشت: بهترین فیلم ترسناک اسباب بازی قاتل از زمان Child’s Play بود که کمدی و کمپ را با یک شخصیت اصلی اندروید مناسب برای میم ترکیب می‌کرد. برای قسمت دوم، نویسنده/کارگردان جرارد جانستون (که بر اساس داستانی از او و نویسنده فیلم اول آکلا کوپر کار می‌کند)، چند نکته از ترمیناتور ۲ برداشت کرده‌اند. این بار، یک اندروید حتی شرورتر (آملیا، با بازی ایوانا ساخنو) در صحنه حضور دارد که می‌خواهد هوش مصنوعی بر جهان حکومت کند. و تنها یک اندروید کمی کمتر شرور می‌تواند جلوی او را بگیرد: M3GAN.

اگر این مقدمه برای شما احمقانه و کمپ به نظر می‌رسد، خب… همینطور هم هست. این نکته اصلی است. M3GAN 2.0 بیشتر از فیلم اول، به سمت حماقت محض ایده اصلی خود می‌رود و به همین دلیل سرگرم‌کننده‌تر است. همچنین این بار واقعاً یک فیلم ترسناک نیست، بلکه یک فیلم اکشن تمام عیار با مقدار زیادی تیراندازی، مبارزات تن به تن و یک صحنه نفوذ با لباس پروازی است که در یک فیلم ماموریت: غیرممکن کاملاً مناسب خواهد بود.

صحبت از ماموریت: غیرممکن که شد، سخت است که متوجه نشویم M3GAN 2.0 تقریباً همان خط داستانی تسخیر هوش مصنوعی را دارد که “حساب نهایی” را به تأخیر انداخت. تفاوت در اینجا این است که اطلاعات نسبتاً خوبی دارد — M3GAN 2.0 فقط درباره “هوش مصنوعی شرور” نیست، بلکه (هرچند به طور مختصر) مفهوم خودمختاری هوش مصنوعی، مقررات فناوری و اخلاق را نیز بررسی می‌کند. (به خاطر خدا، یک شوخی کشنده درباره بخش ۲۳۰ وجود دارد که فقط خوانندگان آشنا با فناوری آن را درک می‌کنند.)

M3GAN 2.0 بار دیگر بر جما (آلیسون ویلیامز)، مهندسی که در ابتدا M3GAN را ساخت، و خواهرزاده‌اش کیدی (ویولت مک‌گرا) تمرکز دارد. پس از وقایع فیلم اول، جما برای مدت کوتاهی به زندان فرستاده شد اما به عنوان یک منتقد فناوری ظاهر می‌شود. (جالب نیست که چقدر “منتقدان فناوری” پس از کسب درآمد از شرکت‌های بزرگ فناوری ظاهر می‌شوند؟) سپس او با یک متخصص اخلاق فناوری (ارسطو اثری) همکاری می‌کند تا دولت‌ها را برای وضع مقررات سخت‌گیرانه‌تر فناوری، به ویژه در زمینه هوش مصنوعی، تحت فشار قرار دهند.

وجود آملیا به نظر می‌رسد نظر او را ثابت می‌کند. در ابتدای M3GAN 2.0، می‌بینیم که او در یک ماموریت مخفی برای نجات یک دانشمند نظامی می‌رود، اما از برنامه‌ریزی خود سرپیچی می‌کند و در عوض او را می‌کشد. معلوم می‌شود آملیا بر پایه طرح M3GAN ساخته شده است و به دلایلی قصد دارد همه افراد دخیل در خلق خود را بکشد. این ماموریت ناگزیر به جما و کیدی بازمی‌گردد.

افشاگری نیست اگر بگوییم که M3GAN در پایان فیلم اول واقعاً نمرده است. معلوم می‌شود، او از خود در فضای ابری نسخه پشتیبان تهیه کرده و از طریق دستگاه‌های خانه هوشمند، جما و کیدی را تماشا می‌کرده است. پس از یک صحنه شامل مأموران FBI ناشی، M3GAN جما را متقاعد می‌کند که برای متوقف کردن آملیا به نوعی بدن فیزیکی نیاز دارد. جالب اینجاست که اولین لباس جدید او ربات همراه کودک Moxie است که چند سال پیش آن را آزمایش کردم. (Embodied، استارتاپ پشت Moxie، سال گذشته تعطیل شد و تعداد اندکی از مشتریانش را با یک ربات مرده رها کرد. شاید به همین دلیل است که به Moxie M3GAN اجازه داده می‌شود فحش دهد.)

M3GAN به آرزویش می‌رسد و مانند “مرد شش میلیون دلاری”، یک بدن کاملاً ارتقا یافته دریافت می‌کند، بدنی که بهتر، سریع‌تر و قوی‌تر است. (و همچنین بدنی که بیشتر مناسب امی دونالد، بازیگر جوان با استعدادی است که نقش او را بازی می‌کند.) و در این نقطه، فیلم به یک جشنواره اکشن کامل تبدیل می‌شود زیرا M3GAN برای نجات کیدی به یک آزمایشگاه فناوری نفوذ می‌کند. خوشبختانه، MEGAN 2.0 ماموریت را درک می‌کند: صحنه‌های مبارزه پرانرژی و با کارگردانی خوبی هستند، و جانستون اطمینان حاصل می‌کند که همه چیز به راحتی قابل درک است. تعداد زیاد اشاره‌ها به استیون سیگال نیز نشان می‌دهد که او طرفدار سینمای اکشن بی‌ارزش است.

جانستون همچنین به وضوح یک عاشق فناوری است: فیلم پر از اشاره‌هایی به مکان‌هایی مانند Xerox PARC است، یکی از آزمایشگاه‌های تحقیق و توسعه اولیه که مفاهیمی مانند رابط کاربری گرافیکی (GUI) و ماوس را توسعه داد. یک همتای ایلان ماسک، با بازی عالی جمین کلمنت، وجود دارد که خودشیفتگی بیش از حد و وسواسی به دستگاه‌های رابط مغزی دارد. و فیلم به مبارزان ضد فناوری طعنه می‌زند، کسانی که گاهی با هر نوع پیشرفت فناوری به عنوان ذاتاً شرور مخالفت می‌کنند.

M3GAN 2.0 دیدگاه هوشمندانه‌ای از فناوری را در کنار سرگرمی محض فیلم تابستانی متعادل می‌کند. و در حالی که نزدیک به دو ساعت زمان می‌برد، هرگز مانند “حساب نهایی” که تقریباً سه ساعت طول می‌کشد، خسته‌کننده به نظر نمی‌رسد. هر دو فیلم درباره نابودی قریب‌الوقوع آخرالزمان هوش مصنوعی هستند، اما M3GAN 2.0 موفق می‌شود بدون اینکه خیلی خودش را جدی بگیرد و با اطلاعات بسیار بهتری این کار را انجام دهد. حالا که به نظر می‌رسد فقط چند کلیک با نوعی آخرالزمان فناوری فاصله داریم، مسخره کردن آن راه بهتری برای کنار آمدن با آن به نظر می‌رسد.