قتل فرشتگان قصاب
۸ ژانویه ۲۰۱۱ اتاق کنفرانس آکادمی موساد. تلاویو شمالی «مایر داگان» رئیس موساد اسرائیل و رئیس فرشتگان قصاب با تکیه بر عصایی که یادآور زخم فلسطینیان است، وارد سالن می شود. خبرنگاران برای حضور در این نشست انتخاب می شوند. و البته نمی دانند که افسانه تیغه در عصای داگان درست است و به هر بهانه ای دکمه مخفی فشار داده می شود و تیغه از ته عصا بیرون می آید و گلویشان را می برید! بنابراین آنها مودبانه لبخند می زنند و داگان با خنده ای از ته دل جواب آنها را می دهد!
فضای بین تکیه گاه های صندلی و پشتی خبرنگاران پر از استرس شده و پیراهن هایشان عرق کرده است. هیچ یک از آنها مطمئن نیستند که چه خواهند شنید. برای چه دعوت شدند؟ این از دغانی است که در تمام مدت تصدی خود در موساد می‌گوید: «به این نتیجه رسیدم که رسانه‌ها مانند یک غول، سیری ناپذیر هستند. بنابراین هیچ فایده ای برای برقراری رابطه با رسانه ها ندارد!» اما داگان در جلسه با یادآوری زخم خود، یخ را می شکند: «داشتن زخم در کمر مزایایی دارد. مثلاً می توانید گواهی پزشک بگیرید که ستون فقرات دارید و نرم تن نیستید!»
مین های فلسطینی
در آخرین روز ریاست موساد، داگان بسیار خنده دار می شود. همه خبرنگاران به ناز شوخی داگان سری تکان دادند. او این زخم را در بدنش از سال ۱۹۷۰ به یاد می آورد. از روزهایی که او به عنوان یک «افسر عملیات ویژه» یا بهتر بگوییم «قاتل افسانه‌ای» در نوار غزه پرسه می‌زد و مدتی نقش «فرشته قصاب» را برعهده داشت تا مردانی که به نام «مبارزه» برای محافظت از میهن خود می‌جنگیدند. تروریسم” تکه تکه اما تروریست واقعی کی بود؟ آنهایی که در خانه هایشان بودند یا آنها که خانه هایشان را زدند؟!
در یکی از آن روزهای نفس گیر که قدرت سنگ و چوب به داگان نمی رسید، یکی از مین های دست ساز فلسطینی ها درست همان جایی که او ایستاده بود منفجر شد و یک بمب! داگان مدام با چوب کتک می خورد. و اکنون این جاسوس کهنه کار آنقدر تجربه کشتن فلسطینیان سختکوش را داشت که شایسته دریافت نشان رهبری موساد از دستان آریل شارون وزیر دفاع اسرائیل بود.
برنامه هسته ای ایران
درست هشت سال قبل از کنفرانس مطبوعاتی در ۸ ژانویه ۲۰۱۱، او رئیس موساد شد. شارون «مسئولیت خرابکاری در برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران» را به داگان منتقل کرد و فکر می‌کرد که از پس آن برخواهد آمد. داگان دشمن خود را به روش های مختلف امتحان کرد تا به این نتیجه برسد که “ترور” یا به قول خودشان “قتل های هدفمند!” بهترین گزینه روی میز است. بدین ترتیب شناسایی دانشمندان کلیدی در برنامه هسته ای و موشکی ایران و برنامه ریزی برای ترور هدفمند آنها آغاز شد.
کاری که مدتها قبل از به قدرت رسیدن رسمی اسرائیل جان بسیاری را گرفت. افرادی مانند سمیرا موسی، دانشمند اتمی مصری که به طور مشکوکی در کالیفرنیا در سال ۱۹۵۲ به قتل رسید یا “سمیر نجیب” دانشمند هسته ای مصری که در سال ۱۹۶۷ در یک تصادف اتومبیل ساختگی در دیترویت، آمریکا به قتل رسید. و “ساعد بدیر” کارشناس ارتباطات مصری و “یحیی المشاد” دانشمند اتمی مصری که هر دو در سال ۱۹۸۰ کشته شدند.اکثر آنها دانشمند و البته دشمن تروریست هایی به نام صهیونیست بودند.
باید کشته شود
۱۵۶ هدف برای گره زدن در کار جمهوری اسلامی ایران تعیین شد. ۱- کجا زندگی می کنند؟ ۲- مشخصات کامل اعضای خانواده آنها چیست؟ ۳- محل کارشان کجاست؟ ۴- چه زمانی از خانه خارج می شوند؟ ۵- بازگشت به خانه یعنی چه؟ و ۶- چه زمانی باید کشته شوند؟
“خب، البته، صبح! اکثر آنها صبح وقتی می خواستند به محل کار خود بروند، با بمب های فیوز کوتاهی که توسط نیروی موتور سیکلت به خودروهایشان متصل شده بود، کشته شدند. علاوه بر اینها یکی از سرلشکرهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که مسئول برنامه موشکی بود به همراه ۱۷ تن از سربازانش در یکی از مقرهای سپاه مورد اصابت انفجار قرار گرفت. داگان این کلمات را با افتخار می گوید.
یکی از خبرنگاران صدایش را پاک کرد و دهانش را روی میکروفون گذاشت: «چرا ترور؟ آیا چاره ای جز کشتن برای از بین بردن دشمنان اسرائیل وجود نداشت؟» داگان با خنده ای که شکم بزرگش را تکان داد، چشمان سرداش را به چهره خبرنگار دوخت: «ترس علاوه بر تأثیر عملی و خارجی، بر روحیه طرف مقابل نیز تأثیر می گذارد. من فکر نمی کنم افراد زیادی وجود داشته باشند که بتوانند جایگزین ناپلئون یا رئیس جمهور مانند روزولت یا نخست وزیری مانند چرچیل شوند. ویژگی های فردی شخصیت ها قطعاً نقش دارند. جایگزین منصوب شد، اما این که یک فرد منحصر به فرد را با یک فرد ضعیف جایگزین کنید، چیز دیگری است!
روزی که کثیف شد!
کشتار داگان خوب پیش می رفت. عالی کشت! تمیز بدون خط و خش؛ و کاملا حرفه ای لبنان، سوریه، مصر، عراق، ایران و هر جای دنیا می‌توانند این گزینه را داشته باشند که توسط موساد کشته و حذف شوند. خاورمیانه عزادار مردان و زنان آهنین خود بود که آنها را از دست دادند و هیچ کس نمی دانست این کشتارها از کجا سرچشمه می گیرد تا اینکه در سال ۲۰۱۰ ترور “محمد المبحوح” که یکی از رهبران حماس بود، باعث کشتارهای هدفمند موساد شد. البته صدای عموم مردم جهان. !
المبحوح در هتلی در دبی بود. داگان طعمه خود را شناسایی می کند. و به گفته او یک تیم ۲۷ نفره از ماموران باتجربه موساد برای کشتن او کافی بود. قاتلان بی سر و صدا وارد هتل شدند. در اتاقش را باز کردند. و دوز بالایی از مواد مخدر به المبحوح تزریق شد. اما قبل از اینکه جسد او توسط کارکنان هتل پیدا شود و فلسطینی ها بتوانند یقه هر کسی را بگیرند، گروه موساد از مرز عبور کرد. اما این تنها جنبه روشن سکه بود. زیرا مدت کوتاهی پس از خروج آنها به دلیل اشتباهات فاحشی که در طول عملیات مرتکب شدند، افشا شدند. موساد دوربین های هتل را فراموش کرده بود! و تمام دنیا می توانستند چهره این ۲۷ قاتل را ببینند، البته تروریست ها.
اما شما به من گفتید که این یک عملیات آسان و ساده است. گفتی احتمال درست نشدن چیزها نزدیک به صفر است! این اولین کلماتی بود که «نتانیاهو» پس از این رسوایی با عصبانیت به داگان گفت. اما فرشتگان قصاب چه می توانستند بکنند؟ سپس کار تمام شد و “رئیس پلیس دبی” در روزنامه لس آنجلس تایمز اعلام کرد: “تحقیقات ما نشان می دهد که موساد در این قتل دست داشته است.” و دیلی تلگراف گلوله را با افشای این موضوع شلیک کرد که: «پس از اعلام نتایج تحقیقات در مورد استفاده تعدادی از قاتلان از پاسپورت های جعلی انگلیسی، دولت انگلیس یک دیپلمات اسرائیلی را از کشور خود اخراج کرده است».
تروریستی از بالاترین درجه
رونین برگمن، یکی از روزنامه‌نگاران و محققان برجسته اسرائیل، به داگان نگاه می‌کند و دفترچه‌اش را بیرون می‌آورد: «از زمان جنگ جهانی دوم، اسرائیل بیش از هر کشور دیگری در غرب مردم را کشته است. موساد و دیگر سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل از این روش علیه افرادی استفاده کرده‌اند که به‌عنوان تهدید مستقیم برای امنیت ملی شناخته می‌شوند. کشتن این افراد در عین حال پیام بزرگ تری را به جهان ارسال کرد: “اگر دشمن اسرائیل هستید، هر کجا که باشید، شما را پیدا می کنیم و می کشیم!”
داگان به عصایش تکیه می دهد و بالای سر برگمان می ایستد. جملات روی برگه را دوست دارد و می خندد. خبرنگاران با احتیاط دور او جمع می شوند و او لبخندی می زند: «به طور متوسط ۲۵۰۰۰ قطعه در یک ماشین وجود دارد. تصور کنید ۱۰۰ عدد از این قطعات را نداشته باشید (اشاره به فشار ناشی از تحریم)، در این صورت جابجایی خودرو واقعا دشوار خواهد بود.
سپس دستی را روی شانه برگمان می گذارد و خداحافظی می کند: و البته گاهی اوقات کار موثرتر این است که راننده را بکشی! و پیام صلح به پایان رسیده است!»
منبع: فارس
