از سندرم لازاروس چه می‌دانید؟

به گزارش توسعه برند، به نقل از سایت دلگرم،  لازاروس شخصیتی در کتاب مقدس انجیل است که پس از گذشت چهار روز از مرگ خود، زنده از گور خارج شد.
سندرم لازاروس نام خود را از این شخصیت گرفته است زیرا گردش خون خودبخود دوباره آغاز می‌شود و این گونه به نظر می‌رسد که فرد از مرگ بازگشته است.

سندرم لازاروس به نام های پدیده لازاروس، قلب لازاروس، احیای خودکار، احیای خودکار پس از CPR ناموفق، و بازگشت با تاخیر گردش خون خودبخود پس از CPR ناموفق نیز شناخته می‌شود.
اگرچه به نظر می‌رسد که فرد از مرگ بازگشته است، اما در سندرم لازاروس فرد هرگز به واقع نمی‌میرید.

طی احیای قلبی ریوی ممکن است مشکلی ایجاد شود که قلب را از آغاز دوباره فعالیت خود باز می‌دارد. سندرم لازاروس زمانی رخ می‌دهد که مشکل کمی‌پس از توقف احیای قلبی ریوی خودبخود حل شده و ضربان قلب دوباره آغاز می‌شود.

قلب وظیفه پمپاژ خون به سراسر بدن را از طریق رگ های خونی بر عده دارد. زمانی که ضربان قلب متوقف می‌شود، گردش خون متوقف شده و روند از کار افتادن اندام ها آغاز می‌شود زیرا دیگر اکسیژن دریافت نمی‌کنند.

به طور معمول، دلیل متوقف شدن ضربان قلب قابل اصلاح یا معکوس شدن نیست و به رغم احیای قلبی ریوی، مرگ خیلی زود در پی آن رخ می‌دهد. گاهی اوقات، احیای قلبی ریوی موفق است و فعالیت قلب دوباره آغاز می‌شود، به ویژه اگر دلیل آن یک مشکل برگشت پذیر باشد.

طی احیای قلبی ریوی ممکن است مشکلی ایجاد شود که قلب را از آغاز دوباره فعالیت خود باز می‌دارد. سندرم لازاروس زمانی رخ می‌دهد که مشکل کمی‌پس از توقف احیای قلبی ریوی خودبخود حل شده و ضربان قلب دوباره آغاز می‌شود.
سندرم لازاروس شرایطی بسیار نادر است.

دلایل علمی‌پدیده لازاروس

۱. متابولیسم کند

موجودات زنده ای که در معرض پدیده لازاروس قرار می‌گیرند، معمولاً توانایی متابولیسم خود را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، برخی از دوزیستان و خزندگان می‌توانند در شرایط خشکی یا یخبندان به حالت متوقف شده درآیند. این کاهش متابولیسم به آنها اجازه می‌دهد تا در شرایط سخت بقاء یابند.

۲. حفاظت از بافت ها

گزارش هایی از برخی گونه ها وجود دارد که در زمان های خطرناک، بافت های خود را در برابر آسیب ها محافظت می‌کنند.آنها می‌توانند متابولیسم خود را به حداقل برسانند و بافت های زنده را در شرایط نامناسب حفظ کنند.

۳. توانایی بازسازی

برخی از موجودات زنده دارای توانایی های بازسازی فوق العاده ای هستند. این توانایی به آنها اجازه می‌دهد که به زودی پس از بهبود شرایط محیطی به حیات خود ادامه دهند. به عنوان مثال، لاک پشت ها و مارها می‌توانند به خوبی از آسیب ها بهبود یابند و به زندگی خود ادامه دهند.

چه مدت پس از مرگ سندرم لازاروس رخ می‌دهد؟

طبق آنچه در انجیل آمده است، از مرگ لازاروس پیش از آن که توسط حضرت عیسی به زندگی بازگردد، چهار روز سپری شده بود. در سندرم لازاروس، مرگ به این اندازه ادامه نمی‌یابد.
بنابر یک بررسی پژوهشی که در سال ۲۰۲۰ انجام شد، در بیشتر موارد مستند سندرم لازاروس، گردش خون به طور معمول طی ۱۰ دقیقه پس از توقف احیای قلبی ریوی باز می‌گردد.

افراد بسیاری فکر می‌کنند که مرگ بلافاصله پس از توقف ضربان قلب و قطع تنفس رخ می‌دهد.
اما در حقیقت، مرگ فرایندی است که طی آن تمام اندام های حیاتی برای زندگی به تدریج از کار می‌افتند. تا زمانی که فعالیت تمام اندام های حیاتی، از جمله مغز به طور برگشت ناپذیر متوقف نشود، شما در واقع فردی مرده در نظر گرفته نمی‌شوید.

اعلام فوری مرگ پس از توقف احیای قلبی ریوی فضا را برای وقوع سندرم لازاروس باز می‌گذارد. پزشکان می‌توانند با مد نظر قرار دادن موارد زیر از این امر جلوگیری کنند:
انتظاری ۱۰ دقیقه ای پس از توقف احیای قلبی ریوی پیش از اعلام مرگ فرد اتصال دستگاه نظارت بر عملکرد قلب به فرد برای ۱۰ دقیقها بیشتر برای تایید توقف ضربان قلب قطع کردن دستگاه تنفس مصنوعی برای ۱۰ ثانیه، در صورت مشکوک بودن به گیر افتادن هوا مهم ترین نکته این است که پزشک باید توقف فعالیت چندین اندام را پیش از اعلام مرگ تایید کند. این شامل موارد زیر می‌شود:

 فقدان صدای قابل شنیدن قلب

 فقدان نبض قابل احساس

 ثابت و گشاد شدن مردمک های چشم که به نور واکنش نشان نمی‌دهند

 عدم واکنش به درد

دلیل آن چیست؟

دلیل دقیق بروز سندرم لازاروس مشخص نیست، اما برخی نظریه ها در این زمینه وجود دارند که ممکن است آن را توضیح دهند.

به دام افتادن هوا

به دام افتادن هوا رایج‌ترین توضیح برای سندرم لازاروس است. احتمال بروز این شرایط در صورت ابتلای فرد به بیماری مزمن انسدادی ریه بیشتر می‌شود.

زمانی که هوا حین احیای قلبی ریوی خیلی سریع وارد ریه ها می‌شود، فرصتی برای خروج نمی‌یابد، از این رو، در ریه ها انباشته می‌شود. این شرایط به دام افتادن هوا گفته می‌شود.

با انباشته شدن هوا، فشار درون سینه افزایش می‌یابد. در نهایت، فشار چنان زیاد می‌شود که خون برای عبور از سیاهرگ های موجود در سینه که به قلب منتهی می‌شوند با دشواری مواجه شده و قلب برای پمپاژ خون به سراسر بدن دچار مشکل می‌شود. این می‌تواند:  موجب توقف گردش خون شود،  موجب ایست قلبی شود و قلب را از آغاز دوباره ضربان حین احیای قلبی ریوی باز دارد

زمانی که احیای قلبی ریوی متوقف می‌شود، هوای به دام افتاده می‌تواند به قلب جریان یافته و به دیگر قسمت های بدن پمپاژ شود. گردش خون می‌تواند دوباره آغاز شده و این گونه به نظر برسد که قلب دوباره شروع به کار کرده است.

تاخیر در رسیدن دارو

داروهایی که حین احیای قلبی ریوی استفاده می‌شوند باید به قلب برسند تا اثرگذاری خود را نشان دهند. زمانی که به دام افتادن هوا خون را از بازگشت به قلب باز می‌دارد، هر چیزی در خون، از جمله دارویی که درون سیاهرگ تزریق شده است، به محل مورد نظر نمی‌رسد.

زمانی که به دام افتادن هوا برطرف می‌شود و فشار در سینه کاهش می‌یابد، خون بار دیگر به قلب جریان یافته و دارو نیز همراه آن وارد قلب می‌شود. اگر دارو موثر باشد، گردش خون خودبخود باز می‌گردد.

ایست قلبی موقتی پس از دفیبریلاسیون

حین احیای قلبی ریوی، یک دفیبریلاتور ممکن است برای ارسال شوک الکتریکی به قلب برای بازگشت دوباره ضربان آن یا تنظیم ریتم نامنظم قلب یا آریتمی‌استفاده شود.

گاهی اوقات بین شوک و بروز اثر آن تاخیر وجود دارد. اگر این تاخیر به اندازه کافی طولانی باشد، این گونه به نظر می‌رسد که گردش خون خودبخود و نه به خاطر شوک الکتریکی بازگشته است.

دلایل برگشت پذیر دیگر

برخی شرایط مانند سطوح بالای پتاسیم یا اسید بیش از حد در خون می‌توانند موجب توقف ضربان قلب شوند.

به طور معمول، به این شرایط حین احیای قلبی ریوی رسیدگی می‌شود، اما برطرف شدن آنها ممکن است مدتی طول بکشد. اگر شرایط تا زمانی که احیای قلبی ریوی متوقف می‌شود، بهبود نیابد، ممکن است این گونه به نظر برسد که گردش خون خودبخود دوباره آغاز شده است. 

پایان