چه کسی نسل کشی بزرگ ۱۴۰۲ را ندیده است؟

از آنجایی که تعداد شهدای جنگ غزه از مرز ۳۰ هزار نفر گذشته است، علاوه بر بمب و موشک، گرسنگی به آخرین بلای جان کودکان در این منطقه تبدیل شده است. تاکنون حدود ۹ هزار زن و ۱۶ هزار کودک در غزه کشته شده اند که باید به تعداد شهدای مدفون در زیر آوار غزه افزود. عمق فاجعه و جنایت غزه به حدی است که حتی مقامات اروپایی و آمریکایی که از حامیان رژیم صهیونیستی هستند نیز زبان به اعتراض به مطالبات افکار عمومی باز کردند و اقدامات نمایشی را در دستور کار خود قرار دادند. اگرچه دولت آمریکا تلاشی برای بازگشایی گذرگاه مرزی رفح و ارسال کمک های بشردوستانه به آن سوی مرز ندارد، اما چندین بسته غذایی را از آسمان به زمین انداخته تا خود را حامی مردم غزه نشان دهد. پرتاب پالت های غذا بدون چتر نیز بلای دیگری شد که بر سر مردم غزه آمد و چندین نفر را کشت. سکوت مدافعان حقوق بشر اکنون اعتراض جهانی را برانگیخته است. اما در چند ماه گذشته اتفاقات مختلفی در فضای رسانه ای ایران منعکس شده است که ضریب نفوذ اخبار مربوط به فلسطین را بسیار کاهش داده است. جدای از این اتفاقات، سکوت به اصطلاح روشنفکران مدعی حقوق زنان نیز جالب توجه است.

روز جهانی زن یا روز زن آمریکایی
اولین مراسم روز زن در ۲۸ فوریه ۱۹۰۹ در نیویورک آمریکا برگزار شد. این مراسم توسط حزب سوسیالیست آمریکا به مناسبت اعتصاب سال ۱۹۰۸ توسط اتحادیه کارگران پوشاک سازماندهی شد و پس از مدتی ۸ مارس به عنوان روز جهانی زن انتخاب شد، اما به نظر می رسد در درک سیاستمداران آمریکایی تنها زنانی هستند که در نیمکره غربی مستحق تجلیل است، به همین دلیل کاملا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، در سخنرانی خود در روز جهانی زن، نامی از زنان غزه نبرد و با اینکه از سقط جنین حمایت می کند، زنان حاضر به او اعتراض کردند و درخواست کردند. هریس درباره حقوق زنان در غزه

بوی خون غزه دنیا را ترک نکرده است
در حالی که رسانه های غربی سعی در سرپوش گذاشتن بر فاجعه غزه دارند و برگزارکنندگان اسکار به جای پرداختن به رویدادهای جهان با اجرای برهنه یک بازیگر سعی در جلب توجه دارند، مردم سراسر جهان و برخی از سلبریتی ها به این نکته توجه دارند که نباید این کار را انجام دهند. نسبت به فاجعه انسانی غزه بی تفاوت باشید گرافیک حول و حوش اسکار نشان داد که بر خلاف برگزارکنندگان، تماشاگران مراقب بودند با بازی برهنه یک بازیگر وقایع غزه را فراموش نکنند. در حالی که خیابان های منتهی به محل اسکار توسط معترضان به کشتار غزه مسدود شده بود و صدای معترضان خواهان پایان جنگ باعث غرق شدن سخنرانان مراسم اسکار شد، برخی از چهره های حاضر نیز با نمادهایی در این مراسم ظاهر شدند. با کمپین های غزه برای حمایت برای نشان دادن اینکه در بحبوحه آلودگی، رسانه های غربی طرفدار اسرائیل پیام معترضان را به خوبی دریافت کرده اند. مراسم اسکار ۲۰۲۴ یکشنبه شب برگزار شد و فضای کلی مراسم بر اساس گزارش رسانه ها تحت تاثیر حادثه غزه قرار گرفت. برخی از خوانندگان و بازیگران با نشان قرمز روی سینه خود با شعار «آتش بس برای غزه» که توسط یک گروه هنری طراحی شده بود، روی فرش قرمز ظاهر شدند. این تابلو به کمپینی مرتبط است که در آن بیش از ۴۰۰ هنرمند نامه سرگشاده ای را به جو بایدن امضا کرده و خواستار “کاهش تنش فوری و آتش بس در غزه” شده اند.

صدای غزه نباید در رسانه ها خاموش شود
تغییر موضع نسبی برخی سیاستمداران غربی و واکنش منفی به جنایات جاری در غزه نشان داده است که تنها راه حل قطع حمایت های بین المللی از رژیم صهیونیستی و توقف ماشین جنگی این رژیم، بیان مستمر داستان این رژیم است. غزه و ایجاد فشار رسانه ای علیه رژیم صهیونیستی. انعکاس جنایت باعث می شود سلبریتی ها که نمی خواهند محبوبیت خود را در بین مردم از دست بدهند، زبان اعتراض را بگشایند و خواستار پایان جنگ شوند. نمونه ای از این کار رسانه ای را می توان در مراسم اسکار مشاهده کرد. در ایران مدتی است که صدای حمایت از مردم فلسطین خاموش نشده و مصائب مردم این منطقه کمتر در رسانه ها انعکاس یافته است و دلیل این امر را می توان در حاشیه سازی یک رسانه جستجو کرد. فضا. در حالی که جمله احمد مجاده “جدی می گویی” مدت ها فضای رسانه ها را به خود مشغول کرد یا فیلم تنش لفظی در بیمارستان قم تمام ظرفیت فکری مردم را به خود مشغول کرد، چگونه می توان انتظار داشت که اخبار غزه در این باره منعکس شود. و خود را بین صداهای بسیار مهم و بی اهمیت دفن نکنید. آنها جدا از حاشیه سازی رویدادهایی مانند جام ملت های آسیا و دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، فضای رسانه ای را تا حد زیادی به نفع خود جذب کرده و سایر اخبار را از چشم مردم پاک کرده اند. در چنین فضایی سکوت بسیاری از سلبریتی ها و همچنین مبارزان حقوق کودکان و زنان دلیلی مضاعف برای کم کارکردن بحران غزه در اذهان ایرانیان نسبت به گذشته شده است.

مدافعان حقوق زنان ساکت شدند
علاوه بر به حاشیه راندن فضای رسانه ای، یکی دیگر از عواملی که باعث می شود فریاد مردم غزه گزارش نشود، سکوت چهره هایی است که یا خود را فعال حقوق زنان می دانند و یا اخیرا در مورد مطالبات زنان اظهار نظر کرده اند. اما لازم ندیدند در روز جهانی زن در مورد مظلوم ترین زنان جهان اظهار نظر کنند. از دیدگاه این مدافعان حقوق زنان، گویی زنان در غزه اساسا وجود ندارند. شاید اگر هویت مردم غزه به عنوان مخالفت با جمهوری اسلامی تعریف می شد، حالا این چهره ها با صراحت بیشتری برای حمایت از آنها صحبت می کردند. برخی از این شخصیت ها در حمایت از مردم غزه موضع نگرفتند، بلکه علیه آنها اقدام کردند. در شرایطی که نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل سیاسی، چندان دغدغه تخریب وجهه جمهوری اسلامی برای حمایت از زنان مردم غزه را ندارد و در این باره سکوت کرده و سخنانی از آن منتشر نمی کند. در داخل زندان، شیرین عبادی، دیگر ایرانی برنده جایزه صلح سیاسی، جای او را خواهد گرفت. البته عبادی در این جای خالی اقدامی را به نمایش می گذارد که در تضاد کامل با جایزه کسب شده است. شیرین عبادی در بیانیه‌ای واکنش مقاومت فلسطین به سال‌ها اشغال را نگران‌کننده توصیف کرد و آن را مجوزی برای سلاخی مردم غزه دانست. عبادی در پیام خود جنایت اسرائیل را انتقام جویانه دانست و خاطرنشان کرد که این رژیم هیچ پایبندی به موازین حقوق بشری ندارد، بنابراین نیازی به مشاوره ندارد. عبادی همچنین از فضای ایجاد شده برای بیان اظهارات ضد ایرانی استفاده کرد و تنها موضوع اصلی مماشات بی پایان دولت های غربی با جمهوری اسلامی به عنوان حامی حماس و حزب الله را مطرح کرد.

منبع: روزنامه فرهیختگان